Niewyobrażalne bogactwo, niewyobrażalna przemoc - niesamowita historia prawdziwego życia Al Capone

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Kiedy myślisz o najsłynniejszych gangsterach świata, Al Capone to prawdopodobnie jedno z pierwszych imion, które przychodzi mi do głowy. Krwawe panowanie Capone'a było legendarne. Ogromna ilość nielegalnego alkoholu, pieniędzy i przemocy gangów, która wyznaczyła jego lata jako najbardziej przerażającego bossa w Chicago, jest oszałamiająca. Co może być jeszcze bardziej zadziwiające, to fakt, że Al był naprawdę tylko odpowiedzialny za około 7 lat. W czasie, gdy był na szczycie, był zasadniczo dyrektorem generalnym bardzo brzydkiego, bardzo niebezpiecznego, bardzo opłacalne Korporacja. I w przeciwieństwie do większości gangsterów, Al Capone pochodził ze względnie szacownej, niższej klasy włoskiej rodziny średniej. Jak więc zwykły chłopiec z Brooklynu stał się przemytem alkoholi, działaniem broni, prostytutką, uzależnionym od kokainy, który był najbardziej przerażającym człowiekiem w Chicago? I jak stracił wszystko, prawie tak szybko, jak je zdobył? Cóż … to zaskakująco nowoczesna historia.

Alphonse Gabriel "Al" Capone urodził się 17 stycznia 1899 r. w Brooklynie w Nowym Jorku dla włoskich imigrantów. Był jednym z dziewięciorga dzieci. Dwaj jego bracia później pracowali dla niego. Inny z jego braci, James Capone, znany później jako Richard Hart, ironicznie stał się zabójcą. Al Capone był ponadprzeciętnym studentem, ale miał problemy z przestrzeganiem zasad i danych autorytetów w ogóle. Nie pomogło to, że katolicka szkoła, w której uczęszczał przez większą część swojego podstawowego i młodszego wieku, była katastrofą. Szkolna przemoc, kiepskie nauczanie, agresywny personel i wszechstronne niestabilne środowisko okazały się zbyt wielkie dla młodego Capone. W wieku 14 lat Al uderzył w nauczycielkę i został wydalony.

Nie mając nic do roboty, Capone zaczął spotykać się z miejscowym gangsterem o imieniu Johnny Torrio. Torrio był inny niż wielu innych gangsterów działających w tym czasie. Postanowił przedstawić gentlemelski front i traktował swoje rozrastające się imperium przestępcze jak biznes, a nie wojnę gangów. Capone został zabrany pod skrzydła jednego z pracowników Torrio, Frankie Yale. Yale prowadził salę taneczną i bar o nazwie Harvard Inn. Capone pracował tam przez pewien czas i zyskał przydomek "Scarface" po tym, jak przypadkowo obraził kobietę w klubie, a jej brat ciął twarz. W tym samym czasie zaczął przebijać szeregi lokalnych gangów, przechodząc od Junior Thirty Thieves, The Bowery Boys, Brooklyn Rippers, a ostatecznie do znanego Five Points Gang.

W 1909 r. Johnny Torrio przeniósł się do Chicago i rozpoczął pracę jako egzekutor na poczet legendarnego imperium alkoholowego "Big Jim" Colosimo. W międzyczasie młodzi ludzie tacy jak Capone utrzymali interesy Torrio w Nowym Jorku. W 1918 roku Capone poślubił Mae Josephine Coughlin. Miesiąc przed ślubem Mae urodziła swoje jedyne dziecko, Alberta Franciszka "Sonny" Capone. Capone Senior miała wtedy 19 lat. Rok później otrzymał wezwanie od Johnny'ego Torrio, aby przyjechał do Chicago. Capone przybył i podobno zaczął swój czas w Chicago, zabijając szefa Torrio, "Wielkiego Jima", pomagając w ten sposób założyć Torrio jako człowieka na szczycie w kwestii bootleggingu w mieście.

Przez następne trzy lata Capone wyrobił sobie nazwisko "przekonując" lokalnych właścicieli zabawek do kupowania alkoholu z Torrio. Zamiast truchlać nad lokalnymi gangami, Torrio spróbował ich wszystkich zaliczyć, ale nie miał szczęścia w North Side Gang Dean'a O'Baniona. Mylnym ruchem spojrzał w drugą stronę, gdy inny gang zastrzelił O'Baniona. (Są spekulacje, że on sam zamówił ten hit). To doprowadziło do serii odwetowych zasadzek, w wyniku których Torrio został postrzelony i zdecydował się przejść na emeryturę. W 1925 roku Capone, obecnie 26 lat, został szefem największego przedsiębiorstwa przemytu alkoholi w Chicago.

Capone początkowo próbował podążać bardziej szlacheckimi śladami Torrio. Był znany z tego, że odmawiał noszenia broni i zamiast tego wszędzie jeździł z co najmniej dwoma dużymi ochroniarzami. Przekazywał darowizny na rzecz organizacji charytatywnych, finansował szkoły i oddawał społeczności na wiele pozytywnych sposobów. Według wielu źródeł, zarabiał gdzieś w okolicach 60 milionów dolarów z nielegalnego alkoholu, 25 milionów z jego działalności hazardowej, 10 milionów za występek, a kolejne 10 milionów z asortymentu różnych innych przedsięwzięć. U szczytu swoich bardzo krwawych lat Al osobiście wciągnął 105 milionów USD rocznie. Przy dzisiejszych stawkach ta kwota była fajna 1,45 miliarda dolarów rocznie To wystarczy, by uczynić go jednym z najbogatszych zbrodniarzy w historii ludzkości.

Jednak po śmierci ojca Capone'a, dziecięce rękawiczki odpadły. Capone szybko stał się człowiekiem, który był gotów zabić prawie każdego, by dostać to, czego chciał. Podczas gdy setki tłumnie gromadziły się w burdelach, salach gier hazardowych i gadżetach, które biegł, setki innych ludzi zmarło, ponieważ nie wypełniali jego rozkazów. Był znany z tego, że był bezwzględny, odwetowy i bezkrytyczny. Wciąż jest powszechnie uważany za mężczyznę stojącego za masakrą walentynek w 1929 r., W której grupa siedmiu członków gangu z gangu North Side była ustawiona w szeregu i zastrzelony przez grupę mężczyzn ubranych w fałszywe mundury policjanta.

Podczas gdy on zawsze miał powodzenie na ulicach miejscowych organów ścigania i polityków, Masakra świętego Walentego uszkodziła reputację Chicago jako całości.Szczególnie, że zdjęcia z przerażającej zbrodni zostały udostępnione publicznie. Jako rzekomo odpowiedzialny człowiek, reputacja Capone nabrała rozpędu i nagle jego dawni znajomi w organach ścigania nie byli tak zainteresowani przykrywaniem go. W ciągu następnych kilku lat będzie wielokrotnie aresztowany pod różnymi zarzutami, w tym pogardzaniem sądem, noszeniem ukrytej broni, włóczęgostwa i wieloma innymi drobnymi zarzutami. Wchodził i wychodził z więzienia, za każdym razem wykonując krótkie zdania.

W końcu został skazany za uchylanie się od płacenia podatków. Jego brat, Ralph, był wcześniej skazany na karę więzienia za to samo przestępstwo. Capone nie był faktycznie zobowiązany do zgłoszenia swoich dochodów przed 1927 rokiem, ponieważ nie było przepisów dotyczących książek, które wymagałyby zgłoszenia do tego czasu nielegalnie zarobionego dochodu. Po obejrzeniu tego, co przeżył jego brat, Capone zrelacjonował wszystkie swoje zarobki za lata 1928, 1929 i 1930, wraz z kwotą, którą był gotów zapłacić w odniesieniu do poprzednich nie zgłoszonych lat. Sąd wydawał się skłonny do tego, ale sędzia James Herbert Wilkerson nie był zainteresowany nagradzaniem znanego gangstera za jego pozorną szczerość. W listopadzie 1931 r. Capone został skazany na rekordową (w tym czasie) 11 lat więzienia federalnego za uchylanie się od podatków.

Z tego miejsca było z górki. W pewnym momencie Capone nabawił się kiły podczas pracy w jednym z jego wielu burdeli, a choroba weneryczna nigdy nie była odpowiednio leczona. Rozpoczął karę więzienia w 1932 roku w wieku 33 lat i już zaczynał pokazywać oznaki, że jego kiła zaraża mózg. Jego zdrowie było jeszcze bardziej zagrożone przez otyłość i rzeżączkę. Od dawna uzależniony od kokainy, miał również perforowaną przegrodę. Został przydzielony do pracy przy szyciu butów w fabryce więzienia. Zrobił to, osiem godzin dziennie, ale jego mózg stał się coraz słabszy. Ledwo mógł pisać listy. Niektórzy z jego byłych współpracowników, którzy również byli w więzieniu, zlitowali się nad nim i stanowili jego faktyczną ochronę. Miał wielu, wielu wrogów w systemie więziennym, a on był zbytnio przylepiony, aby się chronić. Władze ostatecznie przeniosły go do nowo otwartego Alcatraz w Kalifornii, głównie w celu zapobieżenia zamieszkom, ponieważ jego obecność spolaryzowała więźniów w dwie rozzłoszczone grupy - te, które chroniły go i tych, którzy go ostrzeliwali.

W Alcatraz jego zdrowie nadal się pogarszało. Kiła jadła w jego mózgu i prawie zawsze był zdezorientowany i nie wiedział, gdzie jest. W końcu został przeniesiony do innego więzienia w Kalifornii, a następnie zwolniony warunkowo w 1939 roku. Był tak chory, gdy został zwolniony, że został wysłany do szpitala Johns Hopkins Hospital w celu leczenia. Nie chcieli go przyjąć. Szpital Union Memorial przyjął go i po ustabilizowaniu się, zamieszkał w swojej wakacyjnej rezydencji w Palm Island na Florydzie. W ciągu następnych kilku lat pogorszył się do tego stopnia, że powiedziano mu, że ma zdolności umysłowe u 12-latka, a on w końcu cierpiał na udar, zapalenie płuc i zatrzymanie akcji serca w krótkim odstępie czasu. Zmarł w 1947 roku, tydzień po swoich 48 urodzinach. Kilka miesięcy po jego śmierci żona sprzedała swoją rezydencję w Miami za 56 000 dolarów, czyli około 600 000 dolarów w dzisiejszych dolarach. Ten sam dom sprzedany w 2013 roku za 7,4 miliona dolarów.

The Mystery of Al Capone's Vaults

W momencie jego śmierci, ogromna fortuna Al została przejęta przez IRS. Jednak przez ostatnie sześć dziesięcioleci pojawiły się niekończące się pogłoski o dawno zaginionych skarbach Al. Prawie każdy dom, który Al kiedykolwiek odwiedził lub posiadał, został wykopany w poszukiwaniu milionów dolarów ukrytej gotówki. We wczesnych latach 80. ekipa budowlana pracująca w hotelu Lexington w Chicago, gdzie kiedyś prowadził swoją działalność, odkryła szereg podziemnych tuneli i sklepień w hotelowych wnętrznościach. W 1986 r. Geraldo Rivera był gospodarzem wielogodzinnej, trwającej dwa godziny, transmitowanej na żywo imprezy telewizyjnej pod tytułem "The Mystery of Al Capone's Vaults", 30 lat przed wielkim rozczarowaniem "Eaten Alive" Discovery Channel, impreza Geraldo miała się zakończyć kulminacją. odkrycie milionów złotych złota, gotówki, biżuterii i kto wie co jeszcze. Tuż za nim Geraldo był lekarzem, na wypadek gdyby znaleziono ciała i agentem IRS na wypadek, gdyby znaleziono jakieś pieniądze do odzyskania.

Szacuje się, że 30 milionów ludzi dostroiło się, co sprawiło, że do tej pory było to najchętniej oglądane wydarzenie syndykowane w telewizji. W końcu, po dwóch godzinach drażnienia i szumu, Geraldo w końcu powala ścianę, która rzekomo ujawniłaby niewyobrażalny skarb. Co właściwie kryło się za tą tajemniczą ścianą? Sztabki złota? Stosy gotówki? Pistolety? Nie. Żenująco jedynym skarbem, który odkrył Geraldo, były puste butelki z dżinami i dużo brudu. Ooof.

Pomimo faktu, że nie znaleziono żadnego skarbu, a 30 milionów ludzi dostroiło się w dziesiątki lat po jego śmierci, było kolejnym dowodem na intrygę i legendę Al Capone. Al Capone naprawdę wybrał życie zbrodnicze, a kiedy był na szczycie, był królem. Przeszedł z podwładnego przestępstwa, do mega-bossa, do więźnia, do starca mniej niż dwie dekady. Podobnie jak współczesna gwiazda rocka, lub Ikar i słońce, Al Capone rozpalił się i wybuchł.