Recenzja TV: Junior Apprentice Episode 1

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Pamiętasz, kiedy miałeś 16 lat? To było tak jak Skórki, dobrze? Orgia narkotyków, przemocy i seksu. Lub, jak 95% osób w Internecie, była to ukradkowa, szaleńcza masturbacja w momencie, gdy byłeś sam i próbowałeś zostać obsłużony w pubach.

Prawdopodobnie nie spędziłeś tych cennych lat na prowadzeniu międzynarodowej firmy zajmującej się importem i dystrybucją. Jeśli myślisz, że kutasy na Uczeń byli nienawistnymi łajdakami, Junior Apprentice na pewno zagotujesz swoje sikanie na nowe sposoby. To jedna rzecz, gdy ci, którzy zajmujący się kłuciem biznesowym są od ciebie o dziesięć lat starsi, ale kiedy wyglądają, jakby rzucili się na plan, prosto z odcinka Grange Hill, to trochę denerwujące.

Tak to jest Junior Apprentice, w którym sześcioro nastolatków udowadnia, że ma odwagę się z nimi spierać Lord Alan, który siedzi i patrzy na nich i przygląda się jak prymitywny pedofil, podczas gdy Karren Brady, z jej tępą pisownią, patrzy na nich w podobny sposób Margaret Mountford, tylko starszy i dziwniejszy.

Zróbmy to na pierwszy rzut oka: Tak, wszystkie są okropne, drobne, gówniane, z większą arogancją w dzwoneczkach niż na całym świecie. Pomocny, Rhys Rosser i Tim Ankers przynieś rymującemu slangowi przezwisko do miasta, podczas gdy Jordan De Courcy jest w każdym razie nienawistnym małym poncem, który sugeruje jego imię.

Pokazują swoją dojrzałość od startu, odmawiając chichotu, kiedy Alan mówi, że zaczął "garbić ziemniaki", ale rujnując je, pojawił się w sali konferencyjnej ubranej tak, jakby to był dzień przybycia do szkoły. Wszystko oprócz Zoe, pozerstwo, ryk Robyn wyglądają bardziej na twoich oczach niż odskok gwiazdy porno.

Jordan De Courcy (będę używać jego pełnego imienia za każdym razem, tylko po to, aby drażnić Cię tak, jak mnie irytuje) jest dyrektorem naczelnym swojej firmy, z której jest niezwykle dumny. Nie wie, że jestem dyrektorem generalnym mojej firmy, która sprzedaje 10 banknotów do sklepów w zamian za papierosy. Mówi także o "sprzedaży między firmami" i "konsumentach". Kiedy miałem 16 lat, były to "sklepy" i "ludzie".

W tym tygodniu sprzedają ser. Krwawe wielkie bryłki sera. Dziewczęta udają się do Covent Garden, aby zawracać sobie głowę turystami, którzy są oczywiście znani z kupowania flag Unii, pocztówek i sera.

Chłopcy wrzucili trochę sera do plastikowego pudełka z krakersami i winogronami, nazywając je "lunchem z chrupiącą zapaścią", którego nazwa pochodzi z 2008 roku. Prawdopodobnie zanim większość z nich się urodziła.

Arjun, grany przez dumnego karła w garniturze swojego taty, wybuchający płaczem przy najmniejszej prowokacji. Nawet jeśli to tylko klient patrzący na niego. On i Rhys Rosser krążą wokół, próbując przyciągnąć uwagę konsumentów sera, ale nawet nie rejestrują się na swoim radarach jako coś więcej niż Scouts, zbierając dla sprzedaży typu "bring-and-buy". Lepiej poszliby zrobić starą sztuczkę z jednym na ramionach i długim płaszczem.

Sprzedający sery schodzi do zwykłej farsy biegania po Londynie rozpaczliwie próbując wymienić niesprzedane produkty na monety funtowe, nękając dojeżdżających do pracy w drodze do domu. W końcu śmieszna trumna sera zostaje wyładowana do sprzedawcy serów, po spróbowaniu fryzjerów, sklepu z winami i burdelu.

Wracając do sali konferencyjnej, a oni w przewidywalny sposób zawodzą i obwiniają się o wszystko. Idealne dla korporacyjnych shitheels, które nieuchronnie się staną. Chłopcy stracili pieniądze, ponieważ sprzedali za 450 sztuk sera za 250 funtów, a przez resztę dnia zarobili tylko czterdzieści funtów.

Jordan De Courcy przywraca Rhysa Rossera i Tima Ankera. Głos Rhysa nie pękł, a Tim jest jak cholerny wilkołak. To niesamowita kombinacja, jak ojciec i syn wychowani przeciwko złemu Lordowi Alanowi, aby wyjaśnić swoje zbrodnie przeciwko ludzkości. Jordan i Rhys płaczą? Jedną z radości posiadania dzieci tutaj jest to, że po raz pierwszy są oceniani i krytykowani, nie są już elitą i trudno im się przystosować do bycia kolejną twarzą w tłumie.

Tim nie płacze, co podbija mu milion miejsc. Prawdopodobnie uratowałoby to życie w jakimś nieprawdopodobnym scenariuszu opartym na strzelbie. Jordan zostaje zwolniony, bo jest gównem. I przywódca gówna. Wspaniale, znów wpada w łzy, ale niestety nie burzy się z pokoju i nie krzyczy na Alana, że i tak nie jest jego prawdziwym ojcem. W taksówce po wyjściu, przewiduje, że za pięć lat odniesie większy sukces niż Alan. Nie postawiłbym na to, De Courcy.

Zostało dziewięciu sodbów. W przyszłym tygodniu zadaniem jest obejrzenie całego odcinka Luźne kobiety bez stawiania erekcji. I nawet przy tych nieszczęsnych starych wskazówkach, przeciętny 16-latek nie potrwa długo poza wprowadzeniem spikera ciągłości.

Był to gościnny post od Nik Johnsona z cudownego Shouting At Cows