Podczas gdy większość dyrektorów generalnych Millionaire Smoke Cigars From Gas Guzzling Yachts, Johan Eliasch może samemu uratować las deszczowy.

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Johan Eliasch nie jest typowym dyrektorem naczelnym. Podczas gdy wiadomości pełne są opowieści o nadpłaconych CEO wydających miliony na jachty, dwory i dżety, Johan wybrał nieco bardziej altruistyczny użytek ze swojego majątku. Być może po raz pierwszy słyszysz nazwisko Johan Eliasch, ale prawdopodobnie słyszałeś o firmie, którą prowadzi, konglomeratu sportowego Głowa. Johan był prezesem GłowaZnane ze swoich rakiet tenisowych i nart od 1995 roku. Poza tym, że jest szwedzkim kierownikiem, ten szwedzki menedżer jest w 100% zaangażowany w ratowanie środowiska. To była jego osobista pasja na długo przed " uratuj lasy deszczowe"stał się popularnym okrzykiem, w przeciwieństwie do wielu ludzi, którzy mówią o ocaleniu planety, Johan w dużym stopniu wkłada pieniądze tam, gdzie jest jego usta …

Johan Eliasch urodził się w Sztokholmie w Szwecji w 1962 roku. Jest jednym z najbardziej udanych biznesmenów w Europie. Oprócz swoich obowiązków w Head jest także prezesem Equity Partners, Aman Resorts i London Films. Jest członkiem rady konsultacyjnej w Brasilinvest, Societe du Louvre, Stockholm Resilience Center, Capstar, Fundacji na rzecz Energii Odnawialnej i Środowiska, Centrum Sprawiedliwości Społecznej i Brytyjskiego Stowarzyszenia Olimpijskiego. Jest członkiem burmistrzów londyńskiej, jerozolimskiej i rzymskiej międzynarodowej rady doradczej ds. Biznesu. Jest pierwszym prezesem Global Strategy Forum, powiernikiem Fundacji Kew i patronem Uniwersytetu Sztokholmskiego. Wszystkie te różne role biznesowe przyniosły Johanowi osobistą wartość netto szacowaną ostrożnie na 600 milionów dolarów.

Aha, a także jest byłym politykiem. Pełnił różne funkcje w Wielkiej Brytanii w latach 1999-2007. Był specjalnym przedstawicielem premiera Gordona Browna w sprawie deforestacji i czystej energii w latach 2007-2010.

Innymi słowy, multimilioner Johan Eliasch jest zapracowanym człowiekiem. Jednak nie pozwolił, by jego sukces skręcał w jego priorytety. W 2006 roku założył organizację charytatywną Cool Earth, aby współpracować z lokalnymi społecznościami w celu ochrony lasów na całym świecie. Wspólna organizacja charytatywna z Wielkiej Brytanii współpracuje z rdzennymi społecznościami w Peru, Ekwadorze, DR Konga i Papui Nowej Gwinei, aby przywrócić miejscową ludność do kontroli nad lasem w celu ratowania lasu deszczowego. Eliasch współprzewodniczy tej organizacji charytatywnej, która ma więcej niż 120 000 członków. Ale to nie był jego pierwszy akt zachowania lasów deszczowych.

Ratowanie lasu deszczowego jest pojęciem, które istnieje od lat 70. ubiegłego wieku, ale nie osiągnęło znacznego postępu. Od pierwszego Dnia Ziemi w 1970 r. Połowa lasów tropikalnych została zniszczona. To już nie istnieje. Lasy deszczowe są krytycznym generatorem słodkiej wody - produkującym jedną piątą słodkiej wody na świecie. Są krytycznym generatorem tlenu, dzięki czemu możemy oddychać powietrzem, w którym żyjemy. Tylko jeden akr lasów deszczowych produkuje rocznie 76 000 ton wody. Lasy deszczowe zawierają również ponad sześć milionów gatunków, z których 99% wciąż jest przedmiotem badań. Pokrywa sześć procent powierzchni Ziemi. I jeszcze, każdego roku 25 milionów akrów lasów deszczowych jest niszczonych. To reprezentujeobszar o wielkości Islandia.

W 2005 roku stworzył Eliasch The Rainforest Trust. Dzięki temu zaufaniu Johan wykorzystał kilka milionów własnych funduszy osobistych na zakup 400 000 akrów lasów deszczowych w sercu Amazonki w pobliżu rzeki Madery. Ziemia była własnością firmy pozyskującej drewno w Brazylii. Eliasch zatrzasnął operacje logowania przed usunięciem jednego drzewa. Dlatego też samodzielnie uratował jedną z najpiękniejszych części amazońskiego lasu deszczowego. Zamiast wyciąć te drzewa i oczyścić ziemię, działania Eliasch ponownie udostępniły ziemię miejscowym. Ten las zapewnia feerię jedzenia i lekarstw dla mieszkańców tego obszaru. To z pewnością większa korzyść dla społeczności lokalnych niż tymczasowa wypłata, którą dostarczyłaby firma zajmująca się pozyskiwaniem drewna.

Eliasch szybko zdał sobie sprawę, że ludzie, którzy są uzależnieni od lasów deszczowych, są najlepszymi ochraniaczami. To było, kiedy wystartował Fajna Ziemia. Jego celem w tym projekcie było zaoferowanie alternatywy dla firm oferujących szybkie rejestrowanie gotówki. Cool Earth stara się, aby społeczności, które mają najwięcej do stracenia przed wylesianiem, zyskały najwięcej na jej ochronie. Cool Earth wybudowało kliniki opieki zdrowotnej, szkoły, farmy rybne i spółdzielnie, które poprawiły jakość życia i źródła utrzymania społeczności lasów deszczowych.

Fajna Ziemia miała początkowy cel, jakim było uratowanie 4,500 akrów lasów deszczowych. Na dzień dzisiejszy Cool Earth i jej partnerzy społeczni już się uratowali 410 000 akrów lasu. To więcej niż 98 milionów drzew zapisane i więcej niż Przechowywanych 106 milionów ton Co2. Oszczędzanie lasów deszczowych jest nie tylko dobre dla społeczności, które żyją w nich i wokół nich, jest dobre dla całej planety. Rezultat tylu akrów chronionych przed wylesieniem stworzył długą tarczę, która sprawia, że kolejne 3,4 miliona akrów są całkowicie niedostępne dla drwali, którzy chcą wyciąć las.

Działania Johana w Amazonii zainspirowały wielu innych dyrektorów generalnych i potentatów do podążania ścieżką kupowania i ochrony lasów deszczowych. Praktyka zyskała nawet przydomek "zielony kolonializm".Gdy "zielony kolonializm" zbiera wsparcie, rewolucyjny pomysł na ratowanie lasu deszczowego również zaczyna nabierać trakcji. Jonah jest teraz wiodącym na świecie zwolennikiem zbierania wystarczających pieniędzy od miliarderów, korporacji i filantropijnych trustów, po prostu kup cały las deszczowy w Ameryce Południowej. Eliasch oszacował, że zakup wszystkich centymetrowych lasów tropikalnych w Ameryce Południowej kosztowałby 50 miliardów dolarów i natychmiastowo zaprzestałby wszelkich działań związanych z wyrębem lasów i wycinaniem lasów. Eliasch zdaje sobie sprawę, że jest to wysoka cena do zapłacenia, ale twierdzi również, że z punktu widzenia kapitalizmu inwestycja warta 50 miliardów dolarów przyniosłaby w przyszłości znacznie większe korzyści finansowe w postaci kosztów związanych ze zdrowiem i oczyszczaniem środowiska. Jak niesamowity jest ten plan? Mam nadzieję, że Johan Eliasch odniesie sukces i zainspiruje wielu dyrektorów generalnych do pójścia w ślady swojej "zielonej kolonializmu".