Fascynująca historia niezwykle udanego i niezwykle tajemniczego Tootsie Roll Candy Company

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Wczoraj, ukochany cukiernik Melvin Gordon zmarł w wieku 95 lat. Choć jego nazwisko może nie od razu znane większości z nas, produkty, które kontrolował, są podstawą światowych przejść między cukierkami. Melvin był długoletnim prezesem i dyrektorem generalnym Tootsie Roll Industries Inc. Nie znalazł firmy, ale prowadził ją przez ponad 50 lat wraz z żoną 65 lat, Ellen Gordon. I chociaż nie wymyślił kultowych marek firmy, pokierował Tootsie Roll Industries niesamowicie udaną i prosperującą ścieżką przez pięć dekad. Prowadził genialne przejęcia, dzięki którym firma (i on sam) stała się masywnym imperium opartym na cukierkach. Szczęście, które w rzeczywistości nabrało wartości po śmierci, na wieść, że rodzina może sprzedać swój udział. Ale wyprzedzamy samych siebie. Oto jego inspirująca historia …

Tootsie Roll Industries została założona w 1896 roku przez austriackiego imigranta Arnolda Schwarzeneggera. Mam na myśli Leo Hirshfielda. Przepraszam, zawsze mylić moich austriackich imigrantów. Leo założył firmę cukierniczą w małym sklepie w Nowym Jorku. Jednym z pierwszych wyzwań, przed jakimi stanął Leo, było to, że tradycyjny austriacki batonik czekoladowy, do którego był przyzwyczajony, rozpuścił się w nieprzyjemnym ciele, siedząc w letnim upale Nowego Jorku zaledwie przez kilka minut. Ponadto, jeśli chciałbyś masowo produkować batoniki, większość byłaby zrujnowana przez to samo ciepło podczas transportu. Tak więc Leo wyruszył z prostym celem, jakim było stworzenie cukierka, który smakował i wyglądał jak czekolada, która nie rozpuściłaby się w upale. Zmusił się też do korzystania z niedrogich czekoladowych alternatyw, więc wynik końcowy byłby wystarczająco tani, by dziecko mogło go kupić.

Po miesiącach trudzących się w laboratorium czekolady Leo udoskonalił miksturę o podobnym wyglądzie i odczuciu toffi lub karmelu ze sztucznie wywołanym czekoladowym smakiem. Nazwał swoje stworzenie "Tootsie Roll". Nazwa pochodzi od jego córki, Clary, która przeszła przezwisko "Tootsie", odkąd była dzieckiem.

Ze wszystkich powodów, dla których miał nadzieję, "Tootsie Roll" był ogromnym hitem zarówno w okolicach Nowego Jorku. Dzieci i dorośli uwielbiali ten mały czekoladowy smak, który można było spędzić w kieszeni godzinami w upalny letni dzień i ukraść smak tak świeży jak zawsze. W 1905 roku Leo przerósł swój mały sklep ze słodyczami i przeniósł operację do fabryki pięciopiętrowej.

Firma została przemianowana na "The Sweets Company of America" w 1917 roku. W 1922 roku firma została publicznie notowana na nowojorskiej giełdzie. W tym wszystkim Leo kontynuował wynajdowanie nowych cukierków. Jeden z tych wynalazków, The Tootsie Pop, stał się szczególnie popularny w czasach Wielkiego Kryzysu i Dust Bowl. W czasach, kiedy każdy Amerykanin miał do czynienia z niewyobrażalnymi napięciami finansowymi, Tootsie Pop był przystępną cenowo a zarazem zabawną ucztą, która przyniosła odrobinę radości w przeważnie pozbawionym radości czasie.

Pomimo popularności ich produktów, jak większość amerykańskich firm, na początku lat 30. The Sweets Company of America popadło w ciężkie czasy. W 1935 roku człowiek o nazwisku Bernard D. Rubin z powodzeniem wycofał pół-wrogie przejęcie firmy i zastąpił Leo Hirshfielda na stanowisku prezesa. Jednym z jego pierwszych wskazówek jako prezydenta było zwiększenie rozmiaru Tootsie Roll. Poprawił również oryginalną formułę, aby była jeszcze bardziej czekoladowa. W 1938 r. Przeniósł zakłady produkcyjne z Manhattanu do pobliskiego Hoboken, New Jersey, gdzie zarówno czynsz, jak i praca były nieco tańsze. Te niewielkie ulepszenia przeszły długą drogę do ożywienia losów firmy, ale to była II wojna światowa, która uczyniła je większymi niż kiedykolwiek.

Podczas Drugiej Wojny Światowej Tootsie Rolls znajdowały się w racjach każdego amerykańskiego żołnierza. Po raz kolejny fakt, że cukierki stanęły dobrze zarówno w ekstremalnym upale, jak iw ekstremalnym chłodzie, sprawił, że Tootsie Roll to idealna uczta.

Kiedy Bernard Rubin przejął władzę w 1935 roku, The Sweets Company of America generował przychód w wysokości 1 miliona dolarów rocznie. To około 17,3 miliona dolarów po dostosowaniu się do inflacji. W chwili swojej śmierci w 1948 roku firma generowała 12 milionów dolarów rocznie. To równa około 118 milionów dolarów po dostosowaniu się do inflacji. Po śmierci Bernarda firma przeszła do swojego brata Williama B. Rubina. William pozostał prezydentem do 1962 roku. W tym momencie córka Williama przejęła cugle. Nazywała się Ellen Rubin Gordon. Mężem Ellen (12 lat) był Melvin J. Gordon.

W ciągu następnych pięciu dziesięcioleci dynamiczny cukierkowy duet zmienił nazwę na Tootsie Roll Industries Inc na niezwykle udaną ekspansję. Głównie w kierunku Melvin, firma przejęła dziesiątki popularnych marek, takich jak karmelki Sugar Babies, Sugar Daddies, Junior Mints, gumy do żucia DOTS, Charms Blow Pops, wiśnie w czekoladzie Cella, Charleston Chew, Dubble Bubble i wiele innych.

Przez to wszystko, Gordonowie prowadzili niezwykle skryty i ciasny statek. W przeciwieństwie do większości spółek publicznych, Tootsie Roll Industries nigdy nie udzielał wywiadów prasie. Wycieczki fabryczne były jak zaproszenie do spotkania z Papieżem. Nawet raporty kwartalne wymagane przez SEC były zwięzłe i pozbawione szczegółów. Ich metody mogły być niezwykłe, szczególnie dla pozornie zabawnej firmy cukierniczej, ale zadziałały. Firma co roku wypuszczała zyski i dywidendy. Przez lata unikały dziesiątek prób nabycia od większych konglomeratów, takich jak Hershey, Mars i Nestle.

W połowie lat osiemdziesiątych firma (która handluje pod symbolem "TR") miała limit rynkowy wynoszący około 150 milionów dolarów. W chwili pisania tego tekstu firma osiągnęła limit rynkowy w wysokości 2,01 miliarda USD. Zasób rzeczywiście wzrósł o 7% w wiadomościach o śmierci Melvina i wzrósł o kolejne 1%. Wielu ludzi spekuluje na temat odejścia Melvina, Ellen może być bardziej otwarta na sprzedaż swoich udziałów. Gordon nadal kontroluje 49% firmy, która była warta 985 milionów USD na zamknięciu wczorajszego dnia.

Oprócz swojej żony, Melvin przetrwał przez cztery córki i sześcioro wnucząt.

PS: Jeśli zastanawiałeś się, to plotka, że dostałeś darmową torbę Tootsie Pops z fabryki, jeśli znajdziesz indyjskiego fotografującego gwiazdę na opakowaniu … fałszywy 🙁 Tak naprawdę nigdy nie było prawdą w całej historii firmy i nie mają pojęcia, skąd się wzięła ta historia. Do dziś otrzymują setki listów co tydzień od ludzi z całego świata szukających darmowej torby z lizakami.

PPS: Ile licks potrzeba, aby dostać się do centrum Tootsie Pop? 12. Żartuję, nie mam pojęcia. W rzeczywistości świat może nigdy nie wiedzieć.