Uwaga Aspirujący muzycy! Przeczytaj ten artykuł, aby zrozumieć, dlaczego brytyjska gwiazda pop Gary Barlow powinien być Twoim idolem

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Biznes muzyczny jest trudny. Uwaga i smaki mogą być bardzo zmienne i uciekać. To podwójnie dla członków zespołów Boy Boy. Życie po sukcesie zespołu chłopców może być brutalne. Dla każdego post-boya, solisty, który udaje się przebić do głównego nurtu (np. Justin Timberlake), są dziesiątki równie utalentowanych, przystojnych, wyrzeźbionych buntowników, którzy na zawsze znikną w ciemnościach (patrz Chris Kirkpatrick, Justin Jeffre itp.). Dla członków Weź to, jeden z najbardziej udanych brytyjskich boysbandów w historii, rozpad grupy był tak pełen napięcia, że nikt za milion lat nie spodziewał się, że kiedykolwiek usłyszy od nich ponownie. Po tym, jak jeden z członków grupy stał się światową sensacją, pozostali członkowie postanowili po cichu kontynuować swoje życie w inny sposób. Gary Barlow, członek Take That, który napisał i zaśpiewał ołowiu w wielu swoich hitach, próbował kariery solowej. Niestety, jego solowe aspiracje spadły na bardzo głuchych. Na szczęście Gary miał na uwadze silny plan awaryjny. Opowieść o tym, jak Gary przełamał klątwę post-boy, by zostać jednym z najbardziej uznanych autorów piosenek na świecie. wartość netto 90 milionów USD jest naprawdę inspirujący. Wszyscy początkujący muzycy lepiej słuchają, tak to się robi …

Gary Barlow urodził się 20 stycznia 1971 roku w Frodsham, Cheshire, w Anglii. Miał wyraźne zainteresowanie muzyką od najmłodszych lat i tańczył dookoła przed telewizorem na koncerty grup takich jak Depeche Mode. Kiedy miał dziesięć lat, poprosił o klawiaturę i zaczął uczyć się grać. W wieku kilkunastu lat nagrywał piosenki i występował na klubowym torze w Londynie. Pod koniec lat 80. zapewnił sobie agenta, który następnie przedstawił go reżyserowi castingów, który budował zespół muzyczny. Fakt, że przystojny wokalista o wspaniałym głosie również napisał własną muzykę, dokonał wyboru, aby rzucić go dość łatwo. W ciągu następnych kilku miesięcy grupa kształtowała się wokół wyglądu, dźwięku i talentu Barlowa.

Pod koniec 1989 roku Take That, składający się z Gary'ego Barlowa, Howarda Donaldsona, Jasona Orangea, Marka Owena i Robbiego Williamsa, był gotowy do przejęcia fal radiowych. Przez następne kilka lat budowali swoją publiczność i wzmacniali swoje brzmienie, a następnie wydali swój pierwszy album "Take That and Party" w 1992 roku. Znaczna część albumu została napisana przez Gary'ego Barlowa i zrodziła 40 najlepszych hitów, "Obietnice", "To tylko trwa minutę", "Znalazłem niebo", "Milion miłosnych piosenek" i "Może to być magia". "Promises" i "A Million Love Songs", dwa utwory napisane przez Barlowa, spowodowały, że producenci z Wielkiej Brytanii nieco bardziej uważnie obserwowali gwiazdę popu. Take That był w drodze do superstardu, napędzany uzależniającymi melodiami Gary'ego Barlowa.

W następnym roku wydali "Everything Changes". Wraz z drugim albumem, Barlow przejął obowiązki związane z podstawowym pisaniem, co zaowocowało serią hitów. Album zadebiutował na pierwszym miejscu na brytyjskich listach przebojów i zdobył cztery pierwsze single Take That, "Everything Changes", "Pray", "Reight My Fire" i "Babe" oraz dwa kolejne 10 najlepszych hitów. Pięć z przebojowych utworów Take That zostało napisanych przez Gary'ego Barlowa. "Everything Changes" nadal zawiera rekord liczby singli nr 1 z jednego albumu w dowolnej grupie w Wielkiej Brytanii. Teraz brytyjska scena muzyczna zaczęła naprawdę zwracać uwagę na wokalistę i autora piosenek dla chłopców. Zdobył pierwszą ze swoich wielu nagród Ivor Novello za pisanie piosenek, kiedy otrzymał nagrodę "Songwriter of the Year" w 1993 roku. Jego utwór "Módlcie się" wygrał następnie Best Contemporary Song. Wydanie trzeciego albumu Take That "Nobody Else" było tak powszechnie oczekiwane, że pierwszy singiel albumu został wydany prawie dwa miesiące przed tym albumem. W tamtym czasie nie było to powszechną praktyką. "Back for Good", pierwszy singiel, został ponownie napisany przez Barlowa. To był natychmiastowy hit, osiągając # 1 w Wielkiej Brytanii i # 7 na amerykańskich listach przebojów. "Nobody Else" zawierało jeszcze dwa single dla grupy, a Barlow odszedł z trzema nagrodami Ivora Novello Songwriting Awards.

Potem kłopoty zaczęły się w raju. Robbie Williams, najmłodszy członek Take That, postanowił wyjechać, aby rozpocząć solową karierę. Grupa próbowała kontynuować działalność jako czteroosobowy zespół i nagrała kolejny hitowy singiel, ponownie napisany przez Barlowa w 1996 roku. Napięcia wewnątrz grupy doprowadziły jednak do ich rozwiązania. Gary natychmiast rozpoczął solową karierę, wychodząc z bramki z dwoma singlami numer 1. Jego debiutancki album jako solista, "Open Road", osiągnął pierwsze miejsce na brytyjskich listach przebojów, a także zdobył pierwsze miejsce w rankingach Adult Contemporary w USA. Potem wszystko poszło do piekła w ręcznym koszu. Zła prasa, lojalność wobec oryginalnego składu Take That, subtelnego odejścia od popowego brzmienia i próba rozpoczęcia kariery w Stanach Zjednoczonych, wszystko to połączyło się, by całkowicie zniszczyć karierę solową Barlowa. Jego drugi album, "Dwanaście miesięcy, jedenaście dni", nie został nagrodzony żadną anteną. Po pierwszych dwóch singlach ledwo osiągnął punkt na wykresach, jego wytwórnia płytowa, BMG, rzuciłem go. Zdając sobie sprawę, że jego zdolność do tworzenia muzyki jako artysta solowy nagle się skończył, zaczął pisać piosenki dla innych artystów. Podczas gdy Robbie Williams stał się wersją Justina Timberlake'a Take That, Gary wypuścił hity dla wszystkich na brytyjskiej scenie muzycznej i nadal to robił. Napisał popularne piosenki dla wszystkich od Donny'ego Osmond'a do Lily Allen do Dame Shirley Bassey, do Eltona Johna do Wiz Khalifa. Po drodze był nominowany i wygrywał śmieszną liczbę nagród i wyróżnień w pisaniu piosenek. Otrzymał także Order Imperium Brytyjskiego (OBE) od samej królowej Anglii za zasługi w dziedzinie muzyki i sztuki.

W 2005 r. Gary i trzech członków Take That zaczęło żartować z pomysłu rozpoczęcia powrotu. Ich powrót do wspólnego nagrywania, w wyniku którego wydano dwa masowo udane albumy i trasy koncertowe, jest legendą muzyki. W 2010 roku cały oryginalny skład Take That powrócił na szósty album "Progess". Podobnie jak w przypadku poprzednich albumów, Barlow napisał większość utworów. Zapotrzebowanie na bilety na trasę "Progress" rozbił witryny TicketMaster w Wielkiej Brytanii. Wycieczka wyprzedała się w mniej niż 15 minut. Take That jest teraz bardziej popularny na całym świecie niż na początku lat 90-tych. Powszechnie uznaje się, że powrót do popularności opiera się na zdolnościach pisania piosenek Barlowa.

W 2012 r. Po cichu wydał nowy solowy album, z zaledwie siedmioma piosenkami, z których jedna została zamówiona przez Pałac Buckingham na uroczystość. Album osiągnął # 1 na brytyjskich listach przebojów. Zaczął także osiedlać się oddzielnie od Take That, podpisując się jako sędzia brytyjskiej edycji "X-Factor". W 2013 roku wydał album "Since I Saw You Last", jego pierwszy pełny album od prawie 15 lat. Osiągnął # 2 na brytyjskich listach przebojów i pojawił się w hitowych singlach "Let Me Go" i "Face to Face". W tym samym czasie kontynuował nagrywanie i trasę z Take That, udowadniając, że nauczył się, że odejście z udanego zespołu nigdy nie jest dobrym pomysłem.

Tak więc dla wszystkich tych boysbandów - (One Direction - słuchasz?) - weź notatkę od Gary'ego Barlowa. Mieć solidny plan tworzenia kopii zapasowych. To dobra rada dla każdego, kto rozpoczyna karierę, szczególnie w sztuce. Pamiętaj, że twój plan awaryjny nie musi całkowicie zniweczyć twoich marzeń i wykonywać pracy, której nienawidzisz. Wymaga jedynie chęci myślenia poza pudłem. Jeśli jesteś utalentowany, szczęśliwy i skoncentrowany, jak Gary Barlow, możesz po prostu wrócić do swojego pierwotnego celu. Cokolwiek robisz, nie zniechęcaj się. Czasami linia prosta nie jest najpewniejszą drogą między dwoma punktami. Czasami trzeba pokonać kilka objazdów na drodze do sukcesu.