Jak jedna rodzina skończyła się posiadaniem największej podaży oleju na świecie - i zarobione TRILLIONS w tym procesie

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Nowy Lamborghini i Range Rover na każdym podjeździe, tygrysy dla zwierzaków noszących diamentowe naszyjniki, prywatne odrzutowce o wartości 500 milionów dolarów, olej wydobywający się z ziemi z lekkim ukłuciem szpilek, wycierający dno 100 banknotami. Pozłacany… wszystko. Prawdopodobnie większość z nas wyobraża sobie przeciętne codzienne życie w Arabii Saudyjskiej. Chociaż ten opis jest przesadą dla większości 28 milionów obywateli tego kraju, niewielki odsetek Saudyjczyków może nazwać tę rzeczywistość. W rzeczywistości mój opis może nie być wystarczająco jaskrawy dla tych wybranych. Ogromna większość tych niezwykle zamożnych obywateli saudyjskich jest członkami JEDEN rodzina. Rodzina, która kontroluje dosłownie tryliony dolarów warte ropy i zimnej twardej gotówki. Jedna rodzina, która może wysyłać światowe gospodarki szybujące lub spadające po naciśnięciu przycisku. To jest historia początków Dom Saud. AKA, saudyjska rodzina królewska. AKA najszczęśliwsza grupa ludzi na świecie.

Po pierwsze, tak wygląda dzisiaj stolica Arabii Saudyjskiej - Rijad:

I tak wyglądał Riyadh 100 lat temu:

W rzeczywistości powyższe zdjęcie wygląda tak, jak wyglądała Arabia Saudyjska przez prawie całą ludzką historię przed 1948 rokiem.

Krótka historia domu Sauda

Pierwsza dynastia saudyjska została założona w 1744 roku przez Muhammada bin Sauda w czasie, gdy większość regionu była swobodnie kontrolowana przez Imperium Osmańskie (współczesna Turcja). Muhammad bin Saud zyskał falę popularności i władzy po połączeniu z wpływowym przywódcą religijnym Muhammadem ibn Abd al-Wahhab. Razem obaj założyli ruch polityczny zwany wahhabizmem, oparty na purytańskiej formie islamu sunnickiego. Założyli swoją bazę w mieście Rijad, ale państwo "saudyjskie" szybko się rozszerzyło, by kontrolować większość terytorium, które dziś obejmuje Arabię Saudyjską. Pierwsze państwo saudyjskie trwało do 1818 r., Kiedy zostało zniszczone przez egipskich Turków. Przez następne 50 lat, klan Al Saud walczył zaciekle z rywalizującą rodziną, ale ostatecznie zostali pokonani i doprowadzeni do wygnania w tym, co obecnie jest Kuwejtem.

Na początku XIX wieku "Arabia" była jedynie luźną mozaiką terytoriów kontrolowanych przez różnych przywódców plemiennych. W 1902 r., Praprabalista Muhammada bin Saud, Abdul Aziz, znany później jako Ibn Saud, poprowadził grupę członków rodziny w odzyskaniu kontroli nad Rijad. Wpływ Ibn Sauda rozprzestrzenił się szybko dzięki pomocy przywódców plemiennych, którzy byli przychylni jego celowi wypędzenia Osmanów i zjednoczenia Arabii pod Wahabizmem.

Ibn Saud i jego siły powstańcze nie były jedynymi wrogami atakującymi Imperium Osmańskie w tym czasie. W 1916 r. Osmanowie byli również w trakcie walki z Brytyjczykami podczas I wojny światowej. Widząc to jako sposób na osłabienie Turków, Brytyjczycy udzielili Ibn Saud poparcia i zachęty do stworzenia zjednoczonego państwa arabskiego. W ciągu następnych 10 lat Ibn Saud stłumił szereg wewnętrznych i zewnętrznych sił, które sprzeciwiały się jego planom. W 1926 r. Ibn ogłosił się królem Hejaz, obszaru w zachodniej Arabii. Rok później ogłosił się królem Nejd, centralnym regionem Arabii.

W końcu w 1930 r. Siły Ibn Saud pokonały największego rywala po brutalnej dwuletniej walce. Po zwycięstwie Ibn zjednoczył regiony Hejaz i Nejd jako Królestwo Arabii Saudyjskiej. Wykonał także każdego mężczyznę z jego rywala. 23 września 1932 r. Ibn Saud oficjalnie koronował się Król Arabii Saudyjskiej.

Najbiedniejszy kraj na świecie

Ibn Saud w końcu miał królestwo, które jego praprapraktował 150 lat temu, ale był jeden wielki problem: po dziesięcioleciach prowadząc wojnę, by zjednoczyć w większości niezamieszkalny pokos pustyni, który ledwo mógł utrzymać kaktusa, rodzina królewska była spłukana. W rzeczywistości całe Królestwo było w zasadzie bez środków do życia. Większość Saudyjczyków, w tym rodzina królewska, przetrwała ekstremalnie ograniczone rolnictwo i niewielkie wpływy z turystyki od ludzi, którzy pielgrzymują do islamskich zabytków, takich jak Mekka. Nie pomogło też to, że cały świat przeszedł z Wielkiego Kryzysu. Nagle muzułmańscy ludzie z innych krajów nie mogli pozwolić sobie na pielgrzymkę do świętych miejsc Arabii Saudyjskiej.

Odkrycie ropy

Ibn Saud i jego rodzina byli zrozpaczeni. Potrzebowali liny ratunkowej i mieli nadzieję, że może to być linia życia olej. Pierwsza wojna światowa dowiodła ponad wszelką wątpliwość, że w najbliższej przyszłości ropa naftowa będzie najważniejszym zasobem naturalnym na Ziemi. W tym czasie, dzięki odkryciom w Teksasie i na środkowym zachodzie, Stany Zjednoczone były wiodącym na świecie producentem czarnego złota. W rzeczywistości w tym czasie na Bliskim Wschodzie nie odkryto znaczących ilości ropy naftowej. Skromne wyniki zostały odkryte w Persji (współczesny Iran) i Bahrajnie, ale ogólny konsensus społeczności geologicznej głosi, że w Arabii Saudyjskiej nie ma ropy. Opinia ta zniechęciła zagraniczne banki do udzielania pożyczek firmom, które w przeciwnym razie byłyby zainteresowane prowadzeniem eksploracji ropy naftowej w Królestwie.

Z drugiej strony, były uporczywe plotki i lokalne legendy, że olej był widziany z ziemi w bardzo odległych saudyjskich wioskach. Tak więc Królestwo szło naprzód.Począwszy od 1935 roku, wspólna spółka Standard Oil z firmą Texas Oil o nazwie CALTEX rozpoczęła wiercenie w pobliżu opuszczonej wschodniej wioski Saudyjskiej Dammam. Po trzech latach ciągłych problemów i niepowodzeń CALTEX dokonał odkrycia, które na zawsze zmieni Królestwo Arabii Saudyjskiej, Bliskiego Wschodu i świata.

Ropa została odkryta w Dammam w dniu 3 marca 1938 roku. Było to niewiarygodne szczęście, ale królowie wciąż nie mieli pojęcia, ile jeszcze oleju mogą znaleźć. Z tego, co wiedzieli, Dammam byłby ich jedynym odkryciem.

W 1949 roku amerykański odkrywca ropy Jean Paul Getty dokonał inwestycji, którą większość ludzi uznała za szaloną. Getty zabrał 9,5 miliona dolarów z własnych pieniędzy (około 100 milionów dolarów dzisiaj) i kupił 60-letnią ekskluzywną dzierżawę, aby szukać ropy we wschodnim regionie Arabii Saudyjskiej. Następnie Getty wydał dodatkowe 30 milionów dolarów z własnych pieniędzy (300 milionów dolarów), poszukując swojego roszczenia do czarnego złota. W 1953 r. Gra się opłaciła OGROMNIE. Od tego momentu jego niewielki obszar bezwartościowych gruntów będzie produkował 16 milionów baryłek ropy rocznie. Dzięki swoim saudyjskim polom, Getty wkrótce stałby się jednym z pierwszych ludzi, którzy mieliby majątek warty miliard dolarów, bez dostosowywania się do inflacji.

Potem nastąpiło pole naftowe Ghawar, które rozpoczęło produkcję w pełnym wymiarze godzin w 1951 roku. Pole to okazało się największym pojedynczym złożem ropy naftowej na świecie. Podczas swojego życia, Ghawar ma wyprodukować 75-83 miliardów baryłek ropy. Obecnie sześć z 30 największych pól naftowych na świecie znajduje się w Arabii Saudyjskiej.

Niewyobrażalne bogactwo

Jak zapewne się domyślasz, przez następne 50 lat Arabia Saudyjska szybko stała się jednym z największych, najbogatszych i najpotężniejszych krajów na świecie. Ibn Saud rządził królestwem aż do swojej śmierci w listopadzie 1953 roku. Ibn Saud przeżył 36 synów (miał 45 synów, ale niektórzy zmarli przed osiągnięciem dorosłości) i nieznaną liczbę córek. Miał 22 żony.

Korona przeszła na czwórkę synów Ibn, zanim wylądowała na głowie obecnego króla Arabii Saudyjskiej, Abdullah bin Abul Aziz. Król Abdullah jest przywódcą rodziny królewskiej, która powiększyła się o około 15 000 niezwykle zamożnych książąt, kuzynów, żon, braci itd.

Dzisiaj rozszerzona rodzina Saudyjskiej rodziny królewskiej kontroluje szacunkową liczbę 1,4 biliona dolarów. I zdumiewająco, uważa się, że ogromna większość tego bogactwa jest kontrolowana przez sprawiedliwych 2000 osób. Sam król Abdullah jest osobiście wart 18 miliardów dolarów, czyniąc go 58. najbogatszym człowiekiem na świecie. Saudyjski książę Alwaleed Bin Talal Alsaud, wnuk Ibn Sauda i bratanek króla Abdullaha, jest wart 30 miliardów dolarów, czyniąc z niego 19 najbogatszych ludzi na świecie.

Wszyscy członkowie rodziny Al Saud mają prawo do otrzymywania miesięcznych zasiłków generowanych przez przychody z ropy naftowej. Cały proces dystrybucji jest zarządzany przez Urząd ds. Decyzji i Reguł Ministerstwa Finansów. Wysokość stypendium zależy od odległości rodziny od króla. Niski członek z odległej gałęzi rodziny może zarabiać tak mało jak 800 USD miesięcznie. Więcej prominentnych członków rodziny zarabia nawet setki tysięcy miliony dolarów każdego miesiąca. Jak każda korporacja, pod koniec roku członkowie rodziny otrzymują premie oparte na zyskach z tego roku. Każdego roku Urząd Decyzji i Reguł rozdziela między 20 i 40 miliardów dolarów w formie stypendiów i premii.

Te stypendia są wykorzystywane do zakupu 300 milionów jachtów, 500 milionów prywatnych odrzutowców, wysp, rezydencji, wspaniałej biżuterii i DUŻO więcej. Inne zyski z ropy naftowej są wykorzystywane do budowy pałaców, szpitali, drapaczy chmur, stadionów itp. Zyski z ropy naftowej są również przelewane do kontrolowanego przez państwo Saudi Sovereign Wealth Fund (SWF). W chwili pisania tego pisma, SAMA, SWF Królestwa kontroluje aktywa o wartości $ 757 miliardów.

Sukcesja

Król Abdullah zmarł w styczniu 2015 roku w wieku 90 lat. Zgodnie z saudyjskim prawem królewskim, korona przechodzi do następnego syna Ibn Sauda, a nie do jednego z synów Abdullaha. Jego następcą został 79-letni przyrodni brat, książę Salman.

Więc masz to. To wszystko, co chcielibyście wiedzieć o pochodzeniu, bogactwie, władzy i sukcesji Domu Saudów. AKA, saudyjska rodzina królewska. AKA najszczęśliwsza grupa przypadkowych bilionerów na świecie. Teraz, jeśli mi wybaczycie, ruszam do Rijadu, aby zakochać się we mnie w saudyjskiej księżniczce.