Ile wart był Andy Warhol, kiedy umarł?

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Czy chcesz Andy Warhol działa, czy nie, nie da się zaprzeczyć niesamowitemu wpływowi, jaki wywarło to na sztukę, która nastąpiła po nim, i ogólnie popkulturze. Ekscentryczny, ekstrawagancki malarz, twórca filmowy, rzeźbiarz i muzyk, przeszedł niesamowitą pracę nad tragicznie krótkim życiem. W przeciwieństwie do wielu artystów wizualnych, którzy spędzili życie walcząc, by związać koniec z końcem, a ich praca zarobiła miliony po śmierci, Warhol miał udaną komercyjną karierę artystyczną, którą pozostawił, aby skupić się na tworzeniu polaryzującej, przełomowej, eksperymentalnej sztuki. Wyrzucił zadziwiającą liczbę dzieł. Tak wielu, że Muzeum Andy'ego Warhola w Pensylwanii jest największym muzeum poświęconym dziełu sztuki jednego artysty w Stanach Zjednoczonych. Kiedy zmarł pod koniec lat 80., rozpoczął się gorzki spór pomiędzy współpracownikami, którzy byli najbliżej niego. Stawką? Niezwykle cenna posiadłość.

Andy Warhol urodził się Andrej Vahrola, Jr. 6 sierpnia 1928 r. W Pittsburghu w Pensylwanii. Jego rodzice wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych z dzisiejszej Słowacji, a jego ojciec pracował w kopalni węgla. Był chorowity jak dziecko. Rozwinął chorobę układu nerwowego, zwaną potocznie tańcem św. Wita, a większość lat szkolnych spędziła w łóżku. W latach choroby zaczął rysować i kolekcjonować zdjęcia gwiazd filmowych. Po ukończeniu liceum początkowo zamierzał pójść do szkoły na edukację. Ostatecznie zdecydował się jednak skupić uwagę i rozpoczął karierę w college'u w Carnegie Institute of Technology, gdzie specjalizował się w sztuce komercyjnej. Ukończył studia z B.F.A. w Pictorial Design i przeniósł się do Nowego Jorku, aby pracować na ilustracji magazynu.

Warhol był niemal natychmiastową sensacją w środowisku projektantów w Nowym Jorku. Najpierw zasłynął, ilustrując reklamy obuwia. Jego kapryśne rysunki atramentem stały się hitem i stały się częścią jego pierwszego pokazu w galerii w Nowym Jorku. RCA Records złapało go z wiatru i zaprosiło go do zaprojektowania wszystkich okładek płyt dla ich listy artystów. Zaczął także eksperymentować z sitodrukiem i stał się znany z tego, że popełniał błędy w swojej pracy. Nie przeszkadzał mu blot, rozmazy i inne niedoskonałości, a jego praca była natychmiastowa, co było rzadkością w tamtych czasach.

Lata sześćdziesiąte przyniosły mu wyzwanie, jaki może być pop-art. Zaczął produkować obrazy, jedwabne ekrany i ilustracje kultowych amerykańskich produktów i ludzi, takich jak Zupa Campbella, Coca Cola, Elvis Presley, a nawet konkretne nagłówki w gazecie. Jego obrazy rzuciły wyzwanie wyobrażeniu świata sztuki o sztuce i stały się popularne wśród szerszej publiczności. Jednocześnie zaczął aktywnie przyciągać innych czołowych artystów, filmowców, wykonawców i mecenasów. Zmienił przestrzeń swojego studia w coś, co stało się znane jako " FabrykaEncyklopedia bohemy, która była częścią przestrzeni roboczej, część spędzała czas, "The Factory" była zarówno miejscem, w którym Warhol wyprodukował swoje obrazy (wraz z armią asystentów), jak i gdzie kręcił filmy, organizował przyjęcia i odbywał okazjonalne wiece. "The Factory", stworzył swobodną undergroundową scenę artystyczną w Nowym Jorku, która początkowo odnosiła spory sukces.

Wszystko jednak legło w gruzach w 1968 roku, gdy radykalna feministka i aktorka Valerie Solanas zastrzelił go w swoim studio. Poprzednio pojawiła się w jednym z filmów Warhola i dała mu scenariusz do przeczytania. Zgubił go, a kiedy podniosła go, nie mógł go znaleźć. Wyszła, później wróciła i zastrzelił Warhola i przyjaciela, krytyka sztuki i kuratora, Mario Amaya. Lekarze musieli sięgnąć do klatki piersiowej i masować jego serce, aby utrzymać go przy życiu. Strzelanina zostawiła go na stałe uszkodzonego i przez resztę życia był zmuszony do noszenia gorsetu chirurgicznego. Potem "Fabryka" stała się zauważalnie mniej wszechogarniająca, a część osobowości Warhola w partii imprezowej w dużej mierze zniknęła. Stał się bardziej zorientowany na biznes i skupił się na wyłapywaniu dużych klientów i dużych prowizji. Wydał także swój własny magazyn pod tytułem "Wywiad" i założył nowojorską Akademię Sztuki w 1979 roku. W latach 80. jego styl pracy wypadł z łaski. W dużej mierze skupiał się na portretowaniu, tworząc wizerunki postaci politycznych, celebrytów i innych ludzi w oczach opinii publicznej. Choć jego własne dzieło nie wygrywało rave'ów, stał się znanym mentorem dla wielu wschodzących artystów, w tym Juliana Schnabla, Jean-Michela Basquiata i Francesco Clemente.

Zmarł 22 lutego 1987 r. Z powodu powikłań po rutynowym zabiegu woreczka żółciowego. Zebrał tak wiele rzeczy w ciągu swoich 58 lat, że Sotheby przez dziewięć dni przeglądał swoje rzeczy. Jego osobiste efekty zostały wycenione na 20 milionów dolarów. W testamencie zastrzegł, że kilka rzeczy osobistych ma trafić do rodziny, ale reszta jego majątku miała na celu sfinansowanie stworzenia fundacji dla rozwój sztuk wizualnychW tamtych czasach wszystko potoczyło się w gruszkę, Warhol był niesamowicie płodnym artystą, pisał książki, prowadził magazyn, napisał, zaprojektował, wyreżyserował i / lub wyprodukował 60 pełnometrażowych projektów i prawie 500 krótkich, eksperymentalnych prac. Napisał także setki prac, czasami sam, czasami ze współpracownikami. Niektóre z jego prac zostały odtworzone przez jego zespół rezydujących artystów. Wykonywał także prace fotograficzne, cyfrową sztukę generowaną komputerowo, pisane i produkowane sztuki teatralne, projektował ubrania i produkował wiele rzeźb. W pewnym momencie nosił nawet przenośną taśmę, nagrywając i nagrywając każdą rozmowę, jaką miał. Miał 4118 obrazów, 5103 rysunki, 19086 odbitek i 66.512 zdjęć, z których niektóre były naprawdę legendarnymi dziełami sztuki. Rezultat końcowy był taki, że jego prace były warte znacznie więcej niż reszta jego artykułów gospodarstwa domowego. Przez następne sześć lat trzej mężczyźni walczyli o jego artystyczną spuściznę, a świat sztuki obserwował z ledwo ukrytą radością.

Gdy zmarł Warhol, Frederick W. Hughes był jego partnerem biznesowym i pierwszym szefem Fundacji Warhola. Pan Hughes poważnie zachorował po śmierci Warhola, a Archibald Gillies został szefem Fundacji Warhola w 1990 r., Trzy lata po jej ustanowieniu. Niestety, pan Hughes i pan Gillies nie zgadzali się z zasadami prowadzenia Fundacji. Do napięcia dodawał Edward W. Hayes, prawnik odpowiedzialny za posiadłość Warhola. Pan Hayes był uprawniony do 2% wartości nieruchomości na umowę. Pan Hughes zwolnił go, a pan Hayes chciał otrzymać zapłatę za to, co uważał za należne. Cenił posiadłość Warhola gdzieś pomiędzy 400 USD i 600 milionów USD. Kiedy Christie ostatecznie ustaliła wartość w 1993 roku, okazało się, że jest zdrowa, ale znacznie niższa, 220 milionów dolarów. Roboty Warhola nie były już wściekłością, a przy mniejszym popycie obniżały ceny.

Wraz z osadą był Frederick Hughes zapłacił 5,2 miliona dolarów za udział w tworzeniu i prowadzeniu Fundacji Warhola. Fundacja została następnie zarezerwowana na resztę. Największym przegranym był pan Hayes. Był już opłacony 4,85 miliona USD za swoją pracę jako prawnik Warhola po jego śmierci. Niestety oznaczało to, że faktycznie był winien Fundacji prawie pół miliona dolarów. Ooops. Od tego czasu większość pieniędzy Fundacji została przelana na budowę i uruchomienie Muzeum Andy'ego Warhola, a także na finansowanie wschodzących artystów. Dziwne jest sądzić, że nawet po jego śmierci praca Andy'ego Warhola wciąż okazała się wielkim źródłem kontrowersji.