Dlaczego nienawidzę Guitar Hero, a Ty

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Zastanawiam się, czy pilot myśliwca czułby się tak samo w mojej grze Star Fox jak myślę o grze Bohater gitary. Tak, mam na myśli CIEBIE.

Wy, dzieci, z waszymi iBoxami i waszymi X-komórkami, kręcąc się ze swoim? Kierownice Wii, lodówki Wii i okna Wii, które wyświetlają kreskówkowy obraz ulicy Wii, w której żyjesz Wii … Widziałem, jak stałeś ze swoją sztuczną plastikową gitarą, mierząc dokładność twojej udawanej rockowej muzyki. I choć boli mnie to powiedzieć, zaczynam cię nienawidzić.

Nie chcę cię nienawidzić, ale w ten sposób zmierzamy, więc myślę, że ważne jest, abyś wiedział, że to, co robisz, jest złe.

Za tę samą cenę co Wii z Bohater gitary (? 270), możesz dostać Epiphone Les Paul 3-pick Black Beauty. Potrzeba 20 minut na nauczenie się trzech akordów i kolejne 20 minut na napisanie piosenki. Do czasu ukończenia Guitar Hero w najtrudniejszej scenerii, możesz być podpisany i trasa koncertowa z The Shit Dragons, czy jakkolwiek to nazwiesz swoim prawdziwym zespołem (jesteście NAPRAWDĘ przy okazji - czekacie na waszą trudną sekundę album).

Oto dlaczego nienawidzę Bohater gitary: Bohater gitary symuluje coś, co możesz zrobić w rzeczywistości, z taką samą ilością wysiłku, jak samo robienie tego w prawdziwym życiu. To jak mega energii. Jest gorszy od mima, to mime do kwadratu. Podczas gdy większość przyzwoitych gier dobrze wykonuje przemijanie, Bohater gitary odwraca się i pluje w twarz czasu, gdy przechodzi obok. A jednak z jakiegoś powodu ci się to podoba.

Aby zademonstrować tę teorię (i jest to tylko teoria), oto gry, w których miałem okazję uczestniczyć w przeszłości, i dowód, że wszystkie z nich wymagałyby więcej wysiłku za mniejszą nagrodę, gdybyś próbował je wykonać w prawdziwym życiu …

Street Fighter II (SNES)

Nie leżę w moim CV, więc jeśli moje CV mówi, że ukończyłem Street Fighter II na najtrudniejszym ustawieniu z każdą postacią z wyjątkiem Zangief (i tak), to zrobiłem. Do dziś pozostaję nie do powstrzymania, ponieważ Blanka lub Rozpoznać na oryginalnej wersji SNES, ale nie ma powodu, dla którego czuję się wystarczająco namiętny w swoim własnym świecie rzeczywistym, aby zapewnić sobie rację Ryu i ryzykując niebieską kulę ognia w twarz.

GTA (Playstation 1, 2 i P)

OK, jazda szybko po mieście jest fajna i dlatego może wymusza pieniądze od legalnych firm, ale najlepsze części GTA seria nie wróży dobrze w prawdziwym świecie, tj. płynąc po mieście, szukając zabawnych miejsc, by wyskoczyć z płonących samochodów, przetoczyć się przez ulicę i uderzyć niczym nie podejrzewający policjant w głowę kijem. W prawdziwym mieście napotkasz poważne oparzenia (rodzaj ognia i frictiony) i prawdopodobnie kryminalną. Nikt tego nie chce.

Złote Oko (N64)

Skradanie się, zabijanie szpiegów, mając nadzieję, że za następną beczką benzyny leży kamizelka kuloodporna … To brzmi jak bardzo stresująca praca, nawet przy oszustwach. Na szczęście zniknie, gdy wyłączysz N64 i nie masz licencji na zabicie kogokolwiek.

Mario kart (SNES, N64)

Wyścigi gokartów przeciwko smokowi, małpie, księżniczce, dwóm hydraulikom, dziwnemu pancernikowi, kuzynowi Mussoliniego i mężczyźnie z grzybem na głowę (wszyscy mogą rzucić na ciebie martwe żółwie, Katastrofa, po której zostajesz uratowana od upadku w nieskończoność przez małego pomarańczowego człowieka z ziemniaka, który siedzi na chmurze z wędką) jest bardziej koszmarnym koszmarem niż zabawnym dniem. Najlepiej unikać.

Speedball 2 (Atari ST)

To była prawdopodobnie najlepsza gra sportowa, która nigdy nie była oparta na prawdziwym sporcie. Przyjęło to formę gry w piłkę, w której twoja drużyna zamierzała wylądować stalową kulkę w bramce drugiej drużyny więcej razy, niż wylądowała w twojej. Trochę jak piłka nożna, z tym wyjątkiem, że twój przeciwnik może zdobyć 10 punktów za zranienie cię w twarz, tylko po to, aby cię zranić, gdy zostaniesz z powrotem zastąpiony, po tym, jak wszyscy pozostali członkowie drużyny będą nieprzytomni. Naprawdę tego nie chcesz.

The Sims (PC)

Na powierzchni, The Sims ma symulować dokładnie to, co większość z nas robi w życiu: mycie rąk, jedzenie posiłków, czytanie książek, chodzenie do pracy, chodzenie, adoptowanie dzieci, chodzenie do łóżka … Wszystko wydaje się dość banalne i przyjazne dla życia, ale nie jest. Przede wszystkim jest skondensowany w czasie, więc nie musisz tak naprawdę szorować swoich bitów, gdy Twój Sim bierze prysznic; po drugie, The Sims żyj na łasce okrutnego i kapryśnego boga, który jest w stanie ich utonąć sprzedając schody do basenu.

Ciche Wzgórze (Playstation 2)

Sekwencja otwierania obejmuje bieganie przez mgłę przez dziesięć minut, a następnie szybka zmiana rzeczywistości, która zmienia świat w piekielny krajobraz skręconej stali i gnijącego mięsa. Świat, w którym dzikie psy i olbrzymi kurczak wyłaniają się z cieni, aby cię ugryźć w nocy, kiedy wszystko, co musisz im odpędzić, to trochę stara fajka. Nie powinienem tłumaczyć.

Zelda: The Ocarina of Time (N64)

OK, przyznaję to.Jest taka część mnie, która chce być młodym bohaterem z mieczem i koniem, który może ocalić świat w kółko. Ale to magia i udawanie, więc nie mogę.

Wąż (stary telefon Nokia)

Ten wąż wije się w pojedynczej celi, jedząc klocki, które wyglądają jak jego tylny koniec i twarz, gdy próbuje uniknąć wpadnięcia na siebie. To po prostu czasochłonne i kłopotliwe.

Tetris (Gameboy)

Nie chcę być człowiekiem odpowiedzialnym za manipulowanie geometrycznymi klockami w uporządkowanych pozycjach, tylko po to, aby zniknęły z istnienia za każdym razem, gdy ukończyłem wiersz. Nie pomogłoby to też mojej pracy, ponieważ skutki grawitacji wzrastały wykładniczo pod koniec dnia. Śmieci.

Pro-Evolution Soccer (Playstacje od 1 do 2)

Wiatr, deszcz, błoto, bieganie i kopanie w palce - to wszystko, co mogłem zrobić bez. Poza tym, myślę, że mogę cieszyć się grą w piłkę nożną. Gdyby gra zmusiła mnie do robienia tych wszystkich rzeczy, prawdopodobnie grałbym w prawdziwą piłkę nożną lub nie zawracałbym sobie głowy. Dlatego nie dostaję Bohater gitary ? to sprawia, że robisz wszystkie rzeczy, które musisz zrobić, aby grać na gitarze, ale nie uczysz się grać? wszyscy się z ciebie śmieją.

Jedyną inną grą, o jakiej mogę pomyśleć, jest porównanie Bohater gitary jest Pasjans na PC - gra karciana dla osób, które powinny robić coś innego. Pasjans zmusza cię do gry Pasjans w taki sam sposób, jak w prawdziwym życiu? w rzeczywistości jest lepsza niż Bohater gitary ponieważ nie przeszkadza ci to w grze Pasjans, co i tak nie jest możliwe; po prostu okrada cię z twojego czasu i sprawia, że czujesz się trochę zawstydzony, jeśli ktoś cię złapie.

Czas na Bohater gitary aby dźwigać taką samą wagę wstydu Pasjans robi, więc proszę … albo zdobądź prawdziwą gitarę, albo zminimalizuj to gówno, kiedy zobaczysz, że nadchodzę. Obserwuję Cię.

To był post gościa autorstwa Jimi Odell z Blogtired. On nie żartuje, wiesz.