The Age of the Superhero Strippers

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Kilka tygodni temu oglądałem The Avengers, po znalezieniu wolnych wejściówek na dnie torebki mojej matki i dopiero po tym, jak Scarlett Johannson straciła nieprzytomną 27-tą ofiarę z zestawem akrobatycznych kopnięć, zdałem sobie sprawę, że są w czasach, w których kobiety kopią tyłek. Nie mogę się zdecydować, czy ten trend jest dobry, czy zły.

Kiedy zrobi się źle, jak w Barb Wire, Lara Croft: Tomb Raider (i równie niedorzeczna kontynuacja) i Resident Evil, nie mogę wymyślić innego gatunku, który denerwuje mnie tak bardzo. Widząc wynędzniałą bohaterkę poległych wojowników MMA z jednym słabym uderzeniem pięścią lub uchwytem i M60 bez upadku z odskoku nie tylko usuwa mnie z filmu, to okazuje mnie wręcz gburowata. To tylko film i powinienem się rozluźnić. Wiem. I to jest sprawiedliwy punkt. Zwłaszcza w bezmyślnej akcji, która toczy się jak Mściciele. Chciałbym tylko wiedzieć, jak to zrobić.

Potrzeba specjalnego rodzaju dupka, żeby odkurzyć postać w filmie, którego przesłanką są super ludzie, Tesseract i wygnany bóg nordycki, ale i tak udało mi się. Jeśli prosisz mnie o wykupienie założenia, że świat jest atakowany przez potwory z innej planety, zagrożenie tak straszne, nordycki bóg, miliarder w bionicznym garniturze, niepowstrzymany napromieniony potwór i genetycznie ulepszony super żołnierz ledwo mogą Zawrzyjcie to, uważam za śmieszne, że Johansson jest w samym środku akcji z malutkim pistoletem, który moja babcia nosi w torebce.

Chyba to rozumiem. W końcu film z zespołem przestępczym walczącym wyłącznie z mężczyznami będzie wyglądał jak latarnia morska we mgle dla feministek i znudzonych postaci liberalnych. To biznes, i nie szkodzi na froncie PR.

Problem polega na tym, że jeśli spróbujesz zasłonić swoje bazy na tym froncie, musisz przejść całą drogę. To pokonuje twój cel wzmocnienia pozycji kobiet, kiedy te jednowymiarowe, dymne dźwięczne niemowlęta pokazują się w dudniących, niepraktycznych ciuchach. Kiedy licealistki wymieniają ciosy z jakimś byłym przeciwnikiem Lothario na polu za moim domem, pokazują się w spodniach od dresu, a bluzy z Varsity nie są w nogawkach i szpilkach.

Ale jest inna strona tej dekady femdom, którą raczej lubię. Najbliższe, do jakiego kiedykolwiek przyszedłem do nieba - z wyjątkiem tego, że widziałem jasne światło, podczas gdy uderzałem w absyntowe strzały w nielicencjonowanym barze w Puerto Vallartan - widziałem Scarlett Johansson w lateksowym kombinezonie na ekranie IMAX. Mimo, że po każdym przejściu przez ekran miałem do czynienia z podłokietnikiem po przycisk wstrzymania (i wynikające z tego napięte rozmowy z moją dziewczyną co do tego, dokładnie działo się w moich spodniach) Nie mogłem oprzeć się wrażeniu zmanipulowania.

Wiem, że została obsadzona, a postać wpleciona w scenariusz, wyraźnie dla niedoświadczonych mężczyzn w długotrwałych związkach, takich jak ja, w mieszkaniu w piwnicy i sępach, które usiłują wytoczyć proces na to, co uważają za mizoginistyczny przemysł rozrywkowy. Uwielbiałem patrzeć na nią, ale nie mogłem otrząsnąć się z wrażenia, że nie zrobiłaby tego w bloku zamieszek w Watts, nie mówiąc już o międzygalaktycznej wojnie z zimną krwią w SoHo.

Być może jestem sam, ale kiedy myślę o silnych postaciach kobiecych, myślę o Ellen Ripley, Jackie Brown, Sarah Connor i prawdopodobnie mógłbyś porozmawiać ze mną o Buffy Summers - choć nie zwracałem zbytniej uwagi na przedstawienie, gdy Charisma Carpenter była poza ekranem. Były to twarde, zdeterminowane, zaradne kobiety, które zajmowały się swoimi sprawami, nie wciskając się w skórzany kombinezon.

Gdyby w każdym odcinku ubierali Sarah Michelle Gellar, a ja byłam prawdomówna, prawdopodobnie pod stolikiem miałbym stos kaset VHS z przyciskiem powolnego ruchu noszonym na nubie. Ale nie myśl o tym przez sekundę, po każdym odcinku, nie znalazłbym nikogo, komu mogłabym narzekać.