Najbogatsza osoba w Japonii: jak Tadashi Yanai zamienił jeden mały sklep z odzieżą w 18 miliardów dolarów

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-12 03:25

Jeśli kiedykolwiek odwiedzasz Japonię, przygotuj się na to, aby zobaczyć te trzy rzeczy, gdziekolwiek jesteś: # 1) Osoby grające w Puzzles and Dragons na swoich smartfonach, # 2) dziewczyny w seksownych strojach anime i # 3) hordy ludzi zalewających i kończących sklep odzieżowy o nazwie "Uniqlo". Uniqlo jest jak zabawniejszy, bardziej kolorowy, japoński kuzyn The Gap. Chociaż w rzeczywistości korporacyjnej tak naprawdę nie ma związku. Uniqlo jest własnością firmy parasolowej Fast Retailing. 46% Fast Retailing jest własnością jednego człowieka: Tadashi Yanai. Dodatkowe 40% jest współwłaścicielem żony Tadashiego i dwóch synów. Obecnie 46% udziałów sprawia, że Tadashi Yanai jest najbogatszą osobą w Japonii o wartości netto 18 miliardów dolarów. I pomyśleć, zaczął 30 lat temu w jednej zepsutej lokalizacji, którą niechętnie odziedziczył po ojcu. Jest to opowieść o tym, jak Tadashi Yanai zamienił mały sklep z t-shirtami w jedną z największych firm handlu detalicznego na świecie, a dzięki temu uzyskał niesamowitą fortunę.

Jeśli będziesz chodzić po dowolnym japońskim mieście przez pięć minut w dowolnym kierunku, gwarantuję, że zobaczysz Uniqlo. Aby dać ci wyobrażenie o tym, jak wszechobecny jest Uniqlo w Japonii, rozważ to: W Japonii jest 900 Uniqlos, w porównaniu do 2500 luk w Ameryce. Oznacza to 1/3 liczby Uniqlos rozproszonych w całym kraju, które są około 3% większe niż Stany Zjednoczone pod względem masy ziemi. Aby The Gap miał taką samą względną wszechobecność, musiałby otworzyć 21 000 nowych sklepów w Stanach Zjednoczonych. FYI, jest 4700 Walmarts w Stanach Zjednoczonych.

Tadashi Yanai urodził się 7 lutego 1949 r. W prefekturze Yamaguchi (podobnie jak ich wersja stanu) na południu Japonii. Jak można się domyślić, urodzenie się w latach bezpośrednio po II wojnie światowej było niezwykle trudne dla każdego obywatela Japonii. Kraj wciąż znajdował się na wczesnym etapie odbudowy, a wiele rodzin, w tym Yanai, znajdowało się pod silnym wpływem konfucjańskich idei o synowskiej pobożności (szacunek dla starszych). Ten sposób myślenia wymagał silnego szacunku dla rodziców i przodków. Popularna filozofia konfucjańska, w którą wielu ludzi wierzyło w ich serca, to: Są trzy rzeczy, których człowiek się boi, trzęsienie ziemi, ogień i ojciec. Yanai wychowywał się pod tym myśleniem i chociaż studiował nauki polityczne na uniwersytecie Waseda w Tokio, naprawdę nie miał wyboru, kiedy jego ojciec polecił mu przejąć rodzinny sklep z odzieżą męską.

Yanai spełnił polecenie, ale planował wprowadzić własny spin w sklepie. Jeden sklep nie był wystarczający, chciał zbuduj imperium. To było na początku lat osiemdziesiątych, a Tadashi bardzo podziwiał pracę amerykańskiego eksperta od zarządzania Petera Druckera, którego filozofia biznesu mówiła, że pieniądze i moralność nie muszą się wykluczać. Yanai mógł zbudować swoje imperium i stać się bardzo zamożnym człowiekiem, nie kalając jego duszy. Z nauk Druckera, Yanai dowiedział się, że najlepiej jest najpierw przemyśleć to, czego chcą klienci, a nie to, co firma (lub właściciel) chce sprzedać. Dlatego szybko dodał odzieży damskiej do swojego sklepu z męską odzieżą i przemianował całą operację w 1984 roku jako Unikalna przechowalnia odzieży (który później skrócił do Uniqlo). Wkrótce też zaczął rozszerzać się na przedmieścia.

Pod koniec lat 80. Tadashi Yanai poszukiwał Mickeya Drexlera, ówczesnego prezesa The Gap, w czasie, gdy Uniqlo przeżywał ogromny wzrost i nasycenie rynku. Tadashi zaprosił Mickeya na śniadanie i postanowił zbadać każdy jego ruch, aby idealnie odtworzyć wszystko, co zrobiła Gap. Yanai był nieugięty w swoim pragnieniu naśladowania The Gap. Natychmiast po spotkaniu z Drexlerem Uniqlo zaczął kopiować model biznesowy The Gap, aby produkować i sprzedawać wyłącznie własne ubrania. Yanai miał nawet reklamy w stylu Gap wykonane dla Uniqlo z celebrytami tańczącymi w khakis.

Naśladowanie The Gap okaże się bardzo udaną strategią dla Uniqlo i jej spółki macierzystej Fast Retailing. W 1993 roku Tadashi wykonał ruch, który był absolutnie bezprecedensowy dla japońskiej firmy: przeniósł całą produkcję do Chin. To pozwoliło mu obniżyć koszty sprzedanej odzieży i jeszcze bardziej zwiększyć zyski.

Ale po drodze pojawiły się duże potknięcia. Do 2002 roku Yanai był gotowy do ekspansji globalnej. Otworzył 21 sklepów w Londynie i okolicach. Kilka lat później Uniqlo otwarto w trzech centrach handlowych w New Jersey. Ta ekspansja globalna okazałaby się kompletną i całkowitą porażką, która osobiście kosztowałaby Yanai dziesiątki milionów, potencjalnie setki milionów dolarów. Jeden poważny błąd dotyczył mierników wielkości Uniqlo. Standardowe mierniki rozmiarów Uniqlo spotkały się z szyderstwem, ponieważ przeciętny Japończyk i kobieta są zwykle znacznie mniejsi niż przeciętny Amerykanin dorosły, co doprowadziło firmę do niechlujnego powiększenia odzieży na rynek amerykański. W New Jersey Uniqlo został pokonany przez Abercrombie, The Gap, Express i innych amerykańskich sprzedawców detalicznych oferujących tanie ubrania, które rzeczywiście pasują do amerykańskich ciał. W ciągu 18 miesięcy Uniqlo zamknęło 16 londyńskich sklepów i wszystkie trzy lokalizacje w New Jersey.

Ta początkowa porażka ekspansji zagranicznej Uniqlo nauczyła Tadashiego bardzo ważnej lekcji: Uniqlo odniósł sukces w Japonii podobnie jak Gap (i Starbucks), które odniosły sukces w USA - będąc wszechobecne. Jednak aby Uniqlo mógł odnieść sukces w Europie i Stanach Zjednoczonych, musiał również mieć styl. To musiało być fajne.

Yanai po raz kolejny przestudiował sukces innych firm i przedstawił nowy plan ekspansji zagranicznej Uniqlo. Nazywał się słynny japoński projektant Kashiwa Sato i poprosił go, by poprowadził kreatywny zespół, który założyłby flagowe sklepy w miastach na całym świecie, zaczynając od Nowego Jorku. Sato powiedział Yanai, że marka Uniqlo jest uosobieniem tego, co nieuczciwe, i gdyby chciał odnieść sukces w Nowym Jorku, Londynie i innych kosmopolitycznych zachodnich miastach, musiałby wszystko powtórzyć.

Soto i jego zespół wprowadzili linie bioder, takie jak Charlotte Ronson i Vena Cava. Żona Yanai zaproponowała Jilowi Sanderowi posiadanie wystarczających pieniędzy, by zwabić ją z emerytury. To podejście zadziałało. Ponieważ flagowy sklep Uniqlo otworzył nowojorską dzielnicę SoHo, stała się jedną z najbardziej dochodowych lokalizacji na świecie. Współpraca firmy z Jil Sander, branded + J w 2009 roku, sprawiła, że ludzie ustawili się w szeregu na wiele bloków, chcąc zdobyć towary. Oczywiście, że Uniqlo to Uniqlo, było wystarczająco dużo zapasów, aby go obejść.

W okresie spowolnienia gospodarczego w latach 2008 i 2009, Yanai przeszedł do szału nabywczego. Kupił Teorię i Helmuta Langa, obu projektantów z wyższej półki podstawowych elementów garderoby. Wszystkie przejęcia należą do korporacji parasolowej Fast Retailing, której największym aktywem jest Uniqlo. Yanai wielokrotnie udowodnił, że uczy się na błędach firmy i zawsze staje się silniejszy. Jest zdeterminowany, aby nadal wytwarzać dobre produkty i dobre ceny, których oczekują jego klienci.

Uniqlo w ogóle nie dotyczy stylu. Specjalizuje się w podstawach. Odzież nie moda. W przeciwieństwie do konkurentów Zara i H & M, które produkują setki różnych modnych produktów w każdym sezonie, podstawowymi produktami Uniqlo są jeansy, swetry, kurtki itp. Uniqlo nie zwraca uwagi na trendy. Sprzedają części, które idealnie pasują do szafy klienta. Cały ornament jest rozebrany, nic na temat kawałka Uniqlo nie wyróżnia się. Ogromne zamówienia na produkcję pomagają utrzymać ceny na bardzo niskim poziomie. W kaszmirowych swetrach z USA Uniqlo za 49 USD. Kilka lat temu firma sprzedała parę dżinsów za 9,90 USD na całym świecie w każdej walucie.

Fast Retailing posiada obecnie 854 sklepy Uniqlo w Japonii i ponad 190 na całym świecie, planując otwarcie w niedalekiej przyszłości. Uniqlo ma nowy slogan "Made for all", który wskazuje na jego styl zarządzania i wizję jego firmy. Chce światowego ubrania w Uniqlo. Szybka sprzedaż detaliczna pochłonęła 11 miliardów dolarów w 2011 roku, zyskując na swoich rywalach Zara i H & M.

W Japonii Tadashi Yanai to niemal rodzinne nazwisko. Nieznaczny mężczyzna mający 5'5 cali ma zamiar wtopić się, a nie wyróżniać. To mu dobrze służy, gdy jest w stanie wchodzić i wychodzić z magazynów niewidocznych, upewniając się, że lokalizacja jest zgodna z jego standardami kontroli jakości. Szczyci się swoją anonimowością, która jest odpowiednia, zważywszy, że celem Uniqlo jest zapewnienie ogólnego, anonimowego ubrania.

Dzięki 46% udziałów w Uniqlo, od października 2013 r. Tadashi Yanai jest najbogatszą osobą w Japonii o wartości netto 18 miliardów dolarów. Mieszka w domu o powierzchni 16 600 stóp kwadratowych w środku Tokio, w którym znajduje się prywatny driving range, wieże strażnicze i otoczony jest dwukondygnacyjnymi kamiennymi murami. Zbudował dom od podstaw po zakupie ziemi 80 milionów USD w 2000 roku. Dziś sam dom jest wart oszacowania 75 milionów dolarów, z wyłączeniem wartości gruntu. Tadashi gra w golfa przez cały dzień w każdą sobotę i niedzielę na przedmieściach Tokio. On także jest właścicielem DWA prywatne pola golfowe na Hawajach. Jakiego rodzaju zegarek nosi ten człowiek o nieskończonym bogactwie? Próbka o wartości 250 USD.