Poznaj człowieka za "Dwa Buck Chuck" - tanie wino, które wszyscy potajemnie kochają

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Fred Franzia jest dyrektorem generalnym i współzałożycielem jednego z największych producentów wina w Stanach Zjednoczonych. Jest człowiekiem stojącym za Charles Shaw, znanym pieszczotliwie jako Two Buck Chuck, tanim winem sprzedawanym wyłącznie w sklepie Trader Joe's. Jednak twórcy win z Napa do Sonoma uważają, że wina Bronco Franzzów są plagą przemysłu winiarskiego. Podczas gdy winiarze z Napa podchodzą do produkcji wina jako delikatnej sztuki, Franzia podchodzi do tego jak biznesmen i to pokazuje. Franzia jest zdecydowanie najbardziej kontrowersyjną osobą w branży winiarskiej w USA. Jest również jednym z najbardziej doświadczonych. Zmierzając w kierunku przeciwnym do tego, który wytworzył elita branży winiarskiej, zbudował firmę Bronco w czwartej co do wielkości firmie winiarskiej w Stanach Zjednoczonych. W rzeczywistości Two Buck Chuck jest najszybciej rosnącym winem w historii branży, sprzedając ponad 5 milionów skrzyń lub około 60 milionów butelek 100 milionów dolarów w sprzedaży rocznie.

Franzia urodziła się w 1943 roku w jednej z najbardziej znanych rodzin winiarskich w Kalifornii. Jego dziadek, Giuseppe Franzia, wyemigrował do Stanów Zjednoczonych z Genui we Włoszech w 1893 roku i rozpoczął komercyjną produkcję wina w Dolinie San Joaquin w 1915 roku. Dorastał wokół ojców założycieli kalifornijskiego wina, w tym wuja Ernesta Gallo, Julio Gallo Robert i Peter Mondavi oraz August Sebastiani. Ci mężczyźni są jego wzorem do naśladowania. Franzia spędzała lato i święta przycinając winnice i układając skrzynie wina obok brata Józefa i kuzyna Jana. Po studiach Franzia poszła do rodzinnej firmy produkującej wina. W końcu to tylko kwestia czasu, zanim jego pokolenie ma szansę na prowadzenie firmy. Tak się jednak nie stało, bo w 1973 r. Ojciec i wuj Franzi sprzedali rodzinną winiarnię Coca-Coli.

W związku ze sprzedażą rodzinnego interesu, Franzia wzięła to, czego się nauczył i założyła Bronco Wine Co. 27 grudnia 1973 r. Z bratem Josephem i kuzynem Johnem. Bracia uczęszczali na Uniwersytet Santa Clara w Północnej Kalifornii, a nazwisko Bronco, oprócz tego, że jest maskotką ich alma mater, jest skróceniem Braci i Kuzynów, po tym, jak trzech założycieli firmy.

Bronco Wine Co. jest właścicielem ponad 50 000 akrów winnic położonych głównie w Dolinie Centralnej Kalifornii. Franzia i firma mają zdolność produkowania 61 milionów litrów wina rocznie. Całkowita roczna sprzedaż to około 20 milionów przypadków lub 240 milionów butelek na wszystkich etykietach

Ale operacja Franzi nie jest typową dla gentelejskiej winnicy Napa Valley, z degustacją. Winnica jest zamknięta dla publiczności. Franzia prowadzi firmę, a nie miejsce docelowe. Siedzibą firmy jest mały, termitowany budynek za płotem zwieńczonym drutem kolczastym. Półki w jego biurze są wyłożone butelkami jego win, z których większość kosztuje mniej za butelkę niż sześciopak piwa. Bezpieczny pistolet w rogu jest pusty i pokryty kurzem. Franzia nie może dłużej trzymać broni, ponieważ jest skazanym przestępcą.

W 1993 r. Franzia i Bronco zostali oskarżeni o federalne oskarżenia o spisek mające na celu oszustwo z powodu błędnego przedstawienia tanich winogron o wartości od 100 do 200 dolarów za tonę, ponieważ winogrona Cabernet Sauvignon i Zinfandel są warte pięć do dziesięciu razy więcej. Bronco nie przyznał się do konkursu i zapłacił grzywnę w wysokości 2,5 miliona dolarów. Franzia przyznała się do winy, zapłaciła grzywnę w wysokości 500 000 $ i musiała odejść od firmy na pięć lat.

Franzia weszła do produkcji wina z biznesplanem, czyniąc go przekleństwem dla bardziej tradycyjnych winiarzy. Franzia nie ma nic przeciwko temu, by szylingować tańsze wino o niższej jakości. Uważa, że przemysł winny upija się elitarnością, wysokimi cenami i garstką ludzi, którzy kłócą się o to, co można i nie można nazwać winem "Doliny Napa". Franzia przez sześć lat walczyła o prawo do etykietowania swoich win jako pochodzących z Napa, mimo że winogrona używane do ich produkcji nie były uprawiane w Napa. Przegrał tę bitwę.

Franzia, jak na nią zasługuje, nie uważa, że przemysł winiarski musi być tak skomplikowany.

"Dlaczego to komplikuje?" Czy ktoś komplikuje Cheerios mówiąc, że pszenica musi być uprawiana na zboczu góry, a terroir w Północnej Dakocie jest lepszy niż Kansas i cały ten koń … Wsadzasz coś do ust i ciesz się nim. Jeśli wydasz 100 dolarów na butelkę wina, jak sobie z tym poradzisz, to żart - nie ma wina wartego tego rodzaju pieniędzy.

Jasne, Franzia jest w grze o wino, żeby zarabiać pieniądze. Ale on również przynosi wino dla większej publiczności. Jest wielu konsumentów, którzy nie mogą lub nie chcą wydawać 10, 15, 20 lub więcej dolarów na butelkę wina. Dzięki swoim markom, z których największym jest Charles Shaw, Franzia przynosi uznanie winu masom. Sprawia, że każdy stolik na każdą kieliszek jest dostępny po butelce wina. A to zagraża starszym, bardziej tradycyjnym winiarniom.

Bronco uprawia winorośl, miażdży winogrona, butelkuje wino i prowadzi własną działalność dystrybucyjną. Kupuje i sprzedaje duże ilości wina. Obsługuje magazyny i zakłady produkcyjne w pięciu miastach Doliny Środkowej i Napa Valley. Butelkuje około 30 własnych etykiet, w tym Charles Shaw, Crane Lake, Forest Glen i Forestville, a także wina dla innych firm na podstawie umowy. Franzia wie, jak znaleźć okazję. Kupuje ziemię, etykiety, wina i winogrona, gdy ceny są niskie.

Najlepszym przykładem przedsiębiorczości Franzi, jeśli chodzi o nabycie okazyjnego (i późniejszego produktu), jest historia "Dwa Buck Chuck".W 1995 r. Franzia kupiła wytwórnię Charles Shaw z winnicy Napa Valley w upadłości. Franzia nie zrobiła nic z tą wytwórnią do 2002 r. W tym roku rynek wina został zalany nadmiernymi zapasami. Ceny winogron gwałtownie spadały, a winiarnie musiały sprzedawać swoje produkty luzem i ze stratą. Bronco stało się jedną z niewielu historycznych sukcesów tego roku, kiedy zawarł umowę z Traderem Joe's o sprzedaży wina o wartości 1,99 USD (w Kalifornii, poza Kalifornią było to zazwyczaj 3,99 USD). Odkąd Bronco ma własny system butelkowania i dystrybucji, firma może produkować to wino o najniższych cenach i nadal osiągać zyski. Aby to zrobić, firma wskrzesiła wytwórnię Charles Shaw i urodził się Two Buck Chuck.

Krytycy wina ogłosili, że Charles Shaw jest zaskakująco pijany. Redaktorzy magazynu "Wine &Vines" wybierali Chardonnay z Two Buck Chuck ponad 67 USD Chardonnay. Dwa Buck Chuck stał się najszybciej rosnącą marką wina, a Bronco sprzedaje od pięciu do sześciu milionów przypadków rocznie w ośmiu odmianach - Cabernet Sauvignon, White Zinfandel, Merlot, Chardonnay, Sauvignon Blanc, Shiraz, Valdiguié i Pinot Grigio.

Bravo zostało nazwane winnicą roku na United Symposium United Wine and Grape 2003, w dużej mierze dzięki ogromnemu sukcesowi marki Charles Shaw. Kiedy ogłoszono ogłoszenie, sala balowa pełna winiarzy wybuchła z niedowierzaniem i pogardą.

Przez wiele lat Charles Shaw oferował niedrogą alternatywę dla osób pijących wino.

Niedawno blog, który pierwotnie pojawił się na stronie internetowej Quora w 2011 roku trafił do Huffington Post. Nazywało się "Więc to dlatego Trader Joe's Wine Is So Cheap!" i zrobiło szokujące zarzuty dotyczące wina z budżetu. Właściciel sklepu z winami, Chris Knox, zaczął opowiadać o tym, jak sądził, że Franzia zdołała utrzymać dwa Buck Chuck w tak szalonej, niskiej cenie:

"Te duże ciągniki z ogromnymi pazurami idą wzdłuż rzędów winnic, chwytając winogrona i umieszczając je w ogromnym pojemniku, a nie tylko chwytają dojrzałe winogrona, ale również niedojrzałe i wręcz zgniłe, i rzuca je wszystkie razem., łodygi i wszelkie gryzonie, ptaki lub owady, które mogły uczynić te winorośle swoim domem - wszystkie one również zostały wrzucone do kosza. … Zgadnij co? Myślisz, że będzie sortowanie, gdy ta ciężarówka dotrze do winnicy (lub powinienem powiedzieć przetwórni)? Nie. Wszystko i mam na myśli wszystko (w tym wszystkie niedojrzałe winogrona, zgniłe winogrona, liście, łodygi, ptaki, gryzonie i owady) dostaje się do kruszarki i przenosi do dużych zbiorników do fermentacji. Jeśli miałbyś skosztować tego wina zaraz po jego wytworzeniu, gwarantuję ci, że będzie to nie do pomyślenia. Następnie będą manipulować gotowym winem w dowolny sposób, w tym dodając cukier lub niesfermentowany sok z winogron, jeśli jest to konieczne, aby wino było smaczne. A potem wino trafia do butelek, opakowań i urządzeń do wysyłki, z których Fred Franzia jest właścicielem. Następnie zostają załadowane ciężarówki (również należące do Freda Franzi) i wysłane do Trader Joe's."

Aby być uczciwym, żadne twierdzenia Knox nie zostały potwierdzone i, w czasach większej produkcji wina, WIELE winnic używa mechanicznych maszyn do zbioru. Porzekanie Knoxa nie było po prostu logiczne, ale Internet i główne media miały z nim kontakt. Ale pomyśl o tym: dlaczego człowiek, który sprzedał setki milionów dolarów, zagroziłby całej jego działalności, by uniknąć wypłaty kilku milionów dolarów za systemy filtracji, sprzęt i ekspertów, aby upewnić się, że jego wina są bezpieczne do picia? Zadaj sobie pytanie, czy facet, którego mówią nawet jego konkurenci i przeciwnicy, jest bardzo mądrym człowiekiem, który byłby na tyle głupi, by beztrosko pozwolić choćby jednemu konsumentowi zachorować i umrzeć z picia taniego wina. I nie popełnijcie błędu, gdyby jedna osoba zachorowała i / lub umarła z powodu niebezpiecznej praktyki winiarskiej, położyłaby kres winiarskim robieniu kariery każdej Franzi. Jest to jedna z najważniejszych rodzin winiarskich w Kalifornii, nie ma sensu, aby narazili na szwank ich dziedzictwo za butelkę wina o wartości 2 USD.

W ciągu 12 lat Charles Shaw sprzedał 800 milionów butelek wina. Nie trzeba dodawać, że ten trzyletni blog ma Freda Franzię widzącego na czerwono. Jak wspomniano, Franzia używa zmechanizowanego zbioru, podobnie jak wielu producentów winogron. Jednak maszyny są zaprojektowane, aby wstrząsnąć luźne wszystko, ale winogrona, które są następnie zbierane. Ponadto istnieją inne metody w procesie produkcji, które odfiltrowują wszelkie liście, gałązki lub pozostałości zwierzęce, które mogły przedostać się do winogron.

Jest to daleki od pierwszego, ani nie będzie ostatnim atakiem na produkcję wina Freda Franzi. Jego misją jest, aby wino było tak przystępne i obfite, że każdy Amerykanin może sobie pozwolić na kupno przyzwoitej butelki.

A dla wszystkich hullabaloo, które Franzia stworzyła wśród winiarzy z Napa, faktycznie pomaga im w tym, że Two Buck Chuck wprowadza klientów do wina. Gdy ich palety stają się coraz bardziej dyskryminujące, a rachunki bankowe rosną, Franzia w pewnym sensie przedstawia nowych klientów bardziej elitarnym winnicom, które uważają go i jego dwóch Buck Chucków za zmorę kalifornijskiego przemysłu winiarskiego.