Jak dużo robią wrestlerzy WWE?

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Żadne wydarzenie nie jest większe dla zapaśników niż WrestleMania. 32. edycja trafia do Arlington w Teksasie w kwietniu, aw zeszłym roku ukazały się wszystkie przystanki: 20-letni weteran WWE Triple H pokonał Stinga, który walczył w trzech różnych dekadach, ale nigdy na scenie WWE przed zeszłoroczną imprezą. The Undertaker, nazwa, którą nawet zwykli fani usłyszeli, powróciła, by pomścić swoją stratę Brockowi Lesnarowi w ubiegłym roku, a główna gwiazda UFC, Lesnar, który właśnie podpisał kontrakt na WWE, była głównym wydarzeniem, próbując obronić WWE World Heavyweight Championship.

Ostatecznie Seth Rollins wygrał w swoim kontrakcie "Money in the Bank", aby dołączyć do meczu Lesnar i Roman Reigns, zdobywając tytuł w potrójnym meczu z zagrożeniem.

WWE twierdzi, że przeciętny zapaśnik w swoim głównym składzie zarabia 500 000 $ rocznie, podczas gdy niektóre z wielkich postaci zarabiają rocznie siedem postaci. Krążą pogłoski o tym, jak bardzo zapaśnik robi, choć jedynym, w którym istnieją dokładne liczby, jest Paul Michael Levesque, lepiej znany jako Triple H. To dlatego, że Levesque jest także dyrektorem WWE; zarobił 1,1 miliona dolarów za swoje obowiązki związane z wykonywaniem obowiązków oraz dodatkowe zachęty, a także 1,65 miliona dolarów za swoje występy w ringu. To około 2,8 miliona dolarów w zeszłym roku, co sprawia, że Levesque jest najlepiej zarabiającym wykonawcą, pokonując Vince'a McMahona, który w 2014 roku zarobił 2,4 miliona dolarów.

W przypadku innych zapaśników wypłacana jest podstawowa pensja, a następnie część innej sprzedaży, np. Paragonów i towarów. Forbes w ciągu kilku lat uzyskał około tuzina umów rezerwacyjnych i jest w stanie dokonać względnie bliskiego oszacowania - jest to coś w rodzaju trzyletniego kontraktu Mike Sanders z 2001 roku, zaczynającego się od wynagrodzenia podstawowego w wysokości 52 000 USD, podczas gdy zarówno kontrakt Brock Lesnar z 2003 roku, jak i Triple Umowa H rozpoczęła się w 2012 r. Z wynagrodzeniem podstawowym w wysokości 1 miliona USD.

Oczywiście kontuzje są częścią zapasów, a jeśli zapaśnik cierpi na kontuzję w ringu, która powstrzyma go na bok przez sześć lub więcej tygodni, może to również okazać się kosztowne. Wielu zapaśników ma umowy przewidujące, że jeśli przegapią show house lub nagranie telewizyjne, ich podstawowa pensja zostanie zmniejszona o 0,5%. Za każde wydarzenie PPV, które minęło po tym sześciotygodniowym okresie, zapłata podstawowa zapaśnika zostanie zmniejszona o kwotę równą średniej z trzech poprzednich wydarzeń PPV, w których się pojawił. Na szczęście WWE zajmuje się kosztami rehabilitacji i leczenia, więc cios z obniżki płac jest nieco złagodzony.

Oprócz podstawowej pensji, zapaśnik może zarobić dodatkowe pieniądze z różnych zachęt. Na początek uczestnictwo w wydarzeniach na żywo z pewnością pomaga. Każdy wykonawca otrzymuje udział w kwicie wejściowym do pokazów domowych. Główni wydawcy zarobią więcej niż wstępna lub średnia karta, chociaż rzeczywista kwota zależy od miejsca i wydarzenia. Talent otrzymuje również bonusy za taśmy telewizyjne i wydarzenia PPV, które nie są bezpośrednio związane ze sprzedażą bramek.

Oczywiście konkretne udziały w zyskach nie są łatwo dostępne, więc znowu musimy uciekać się do zgadywania. List z ofertą od Vince'a McMahona z 1991 roku do "Ultimate Warrior" oferował od 4 do 5 procent zysków netto z show house, a arkusz wypłat z SummerSlam w tym samym roku pokazuje, w jaki sposób bonusy PPV są ustrukturyzowane, a przynajmniej wtedy były.

Ten arkusz wypłat SummerSlam opisuje "sieć talentów" za niewiele poniżej 725 000 USD. Hulk Hogan zarobił najwięcej, z kwotą 90 000 $, czyli około 12,5% łącznej wartości netto. Inni zapaśnicy zabrali do domu od 25 000 do 75 000 dolarów, czyli od 3,5 do 10,5 procent całości. Można bezpiecznie założyć, że wypłaty premii za oglądanie są podobnie zorganizowane w dzisiejszych czasach, a najlepsi gracze zarabiają najwięcej. W takim przypadku John Cena i Randy Orton byliby największymi zarabiającymi w 2014 roku, ponieważ walczyli w meczu o tytuł w turnieju Royal Rumble 2014 i pojawili się w co najmniej pięciu innych głównych turniejach PPV przez cały rok.

W ubiegłym roku WWE zarobił 108,5 miliona dolarów na swoich wydarzeniach na żywo, z przychodami operacyjnymi w wysokości 27 milionów USD. A więc pozostałe 81,5 miliona dolarów z tej sumy trafiło do zapaśników w pewnym stopniu, choć może wynosić od kilkuset tysięcy dolarów do wielu milionów.

Oprócz wynagrodzenia podstawowego i opłat za występy na żywo, zapaśnicy mogą zarabiać pieniądze na imprezach i towarach niezwiązanych z zapaśnikami. W każdym przypadku wykonawca zarabia część wszystkich towarów i potwierdzeń zdarzeń, ze strukturą wypłat, która jest tak samo nieprecyzyjna jak wydarzenia na żywo. Ale znowu, największe nazwiska zabierają do domu największą wypłatę, objawienie, które powinno być niespodzianką dla nikogo.

W ramach części wynagrodzenia od zarobków zapaśnika, istnieją dwie kategorie: sprzedaż towarów i wideo. Merchandise dzieli się dalej na licencjonowanie i sprzedaż bezpośrednią. Zapaśnicy zazwyczaj otrzymują 25% zysków netto z licencjonowanych towarów, które zawierały tylko tego konkretnego wrestlera. Jeśli licencjonowany towar zawiera innych zapaśników, to 25 procent dzieli się na całą grupę. I znowu, niektórzy zapaśnicy w przeszłości zarobili ponad 25 procent - Brock Lesnar zarobił 30% na swojej umowie z 2003 roku, podczas gdy Jim Hellwig (lepiej znany jako Ultimate Warrior) wziął do domu udział w tantiemach w wysokości 35% towarów, a także standardowa stopa licencjonowania.

W 2014 roku WWE zarobił 38,6 miliona dolarów na licencjonowaniu, podczas gdy licencjonowane produkty sprzedaży bezpośredniej rozprowadzane lub sprzedawane bezpośrednio przez WWE, do których pięć procent trafiło do zapaśników, osiągnęły kolejne 40 milionów dolarów. Z tego, prawie 80 milionów dolarów, trochę mniej niż 40 milionów dolarów poszło na koszt sprzedaży, choć prawie niemożliwe jest powiedzieć, ile zapaśnicy zrobili z tego 40 milionów dolarów.

Tantiemy wideo również pomagają zapaśnikowi zarabiać pieniądze. Podobnie jak w przypadku zwykłych umów, umowa przewidywała, że 25 procent wpływów netto z licencjonowanej sprzedaży wideo trafi do puli talentów, podczas gdy pięć procent sprzedaży bezpośredniej trafi do sprzedaży. Zapamiętaj, jak Hulk Hogan był najbardziej zarabiającym w SummerSlam 1991, przynosząc do domu około 1/8 całej wypłaty talentów (dokładnie 12,4 procent)? Dostałby też 12,4 procent puli talentów talentów, utworzonej ze wszystkich sprzedaży filmów związanych z tym wydarzeniem.

Kontrakty okazjonalne zawierały także język, który dałby wykonawcom dodatkową premię, gdyby byli oni polecanym wrestlerem produktu wideo sprzedawanego przez WWE, ale nie był to wydarzenie typu pay-per-view. Ci opisani wrestlerzy otrzymają premię w wysokości 5% wpływów netto za pierwsze 150 000 sztuk. Jeśli przekroczyłoby to 150 000 sprzedanych egzemplarzy, polecony wrestler dostanie 10% wszystkich wpływów netto, w tym początkowe 150 000. Ten bonus jest rzadki, ale pojawił się w niektórych kontraktach w przeszłości.

Tymczasem są pewne rzeczy, które muszą zrobić zapaśnicy, którzy nie płacą tantiem. Komentarz, praca nad głosem lub jakakolwiek inna produkcja po wydarzeniu jest uważana za pracę na wynajem, a nie za dodatkową opłatę licencyjną. I choć zarabiają na licencjonowanych produktach, zapaśnicy nie otrzymują honorariów za pojawienie się na stronie internetowej WWE lub w jej czasopiśmie.

Nie otrzymują też żadnych opłat od licencji telewizyjnej lub opłat internetowych, takich jak subskrypcje czy wideo na żądanie. To duża część wykonawców zarobków, których brakuje, ponieważ WWE popycha swoją platformę sieciową tylko online.

WWE jest często skryty na temat swoich kontraktów, ale wykorzystanie tych informacji z tych starszych umów daje nam dobre wyobrażenie o tym, jak dużo zapaśnicy robią. Jeśli nic więcej, powinno to zachęcić ich do kontynuowania wielkiego show.