Hecklergigs: Plan B, 13/7/06, RPM Records, Newcastle

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Jest wiele rzeczy, które lubimy na świecie. Na przykład piwo, gorące letnie dni i te nowe czekoladowe batony Cadbury z kremowymi jajkami w środku. To może nie do gustu wszystkich, ale wiemy coś, co lubimy, a które lubisz - darmowe rzeczy.

Więc kiedy otrzymaliśmy takie wieści Plan B występował dla zilcha w pobliskim sklepie z nagraniami, ścigaliśmy się, żeby zobaczyć, jak on robi swoje, całkiem właściwie dlatego, że jesteśmy tanimi skarbami. Wyglądało na to, że nie byliśmy jedynymi ludźmi, którzy usłyszeli o tym darmowym koncercie, kiedy przybyliśmy; sklep zaczął się ładnie zapełniać.

Nawet przed Planem B. Miał nadejść, kiedy wjechał do środka i wkrótce został pełen, pozostawiając wiele rozczarowanych graczy na zewnątrz. Nasza rada? Przyjedź tam następnym razem, frajerzy. Wkrótce nadszedł czas, aby główny człowiek przybył. O godzinie 17:00, Plan B , znany jako Ben Drewwszedł do sklepu ze swoim ulubionym instrumentem, staromodną gitarą. Podczas gdy wiele utworów na jego albumie Kto potrzebuje działań, gdy masz już słowa, zawiera wiele różnych dźwięków, przyjemnie było widzieć, jak wykonuje swoje utwory w tak prosty i podstawowy sposób.

Gdy szedł na przód przez oczekujący tłum, śmiał się i dumnie wykrzykiwał "To było najbardziej ekstremalne w sklepie, jakie kiedykolwiek zrobiłem." Powodem tego było to, że nie było dla niego dostępnego stanowiska mikrofonowego. Zamiast tego stworzono niestandardową ze starego taboretu i końcówki szczotki z miotły, fachowo sklejone, aby nadać taki sam efekt statywowi mikrofonowemu. Pan Plan B nie przedstawił żadnych ustaleń; podszedł do mikrofonu i śmiało krzyknął do mikrofonu. "W porządku, to mój czas, zamknij f * ck." Dzięki temu dynamicznemu startowi zaskoczyło wielu widzów, w tym nas tutaj hecklerspray którzy nie oczekiwali tak silnego powitania.

Plan B następnie pogrążyłem się w Kidz, piosenka opowiadająca o surowym, a czasami brutalnym wychowaniu, które mają niektórzy młodzi ludzie. Istnieje ogromna różnica między tym, co słyszeliście na płycie, a tym, co na żywo - można by to nagrać, śpiewając przez każdego. Ale na żywo, śpiewa to z taką ilością surowej energii i emocji, że nie można nie poczuć się zmartwionym przez niektóre z trudnych rzeczywistości, jakie daje życie, takie jak okrzyki, stabbingi i napady. Nie jest to kwestia często opisywana, ale tutaj nie ma żadnych zakazanych rzeczy. Następne jest Mama, obecny singiel i prawdopodobnie jeden z powodów, dla których dziś mamy do czynienia z wydarzeniem w sklepie. Zostaliśmy poinformowani, że jest to prawdziwa opowieść o życiu matki, która była wykorzystywana i wykorzystywana przez handlarza cracków. Miły.

Po raz kolejny, podczas gdy ten konkretny singiel może brzmieć nieco makowo, ta obnażona wersja nadaje utworowi o wiele mocniejszego brzmienia, sprawiając, że słowa zapadają w pamięć. Wreszcie jeden z naszych ulubionych utworów zostaje wykonany jako ostatni utwór. Jego Chory 2 Def. Przytoczymy tu kilka tekstów do analizy, ale niektóre z nich są tak wyraźne, że możemy wpaść w kłopoty z twoją mamą, a my byśmy tego nie chcieli. Niektóre z nich dotyczą codziennych problemów, w tym alkoholu i papierosów, ale niektóre są tak pokręcone i podłe, że będą musiały pozostawić w głowie nieprzyjemny obraz.

Plan B to z pewnością utalentowana osoba, która wprowadza coś wyjątkowego w świat hip-hopu. Korzystanie z gitary jest czymś wyjątkowym i prawdopodobnie zostanie szybko skopiowane przez milion innych osób. Ale na razie mamy brytyjski talent. Zwróć uwagę na słowo British. Może dni importowania amerykańskiego hip-hopu dobiegły końca. Nie zrozumcie nas źle, amerykański materiał jest dobry, ale chcemy czegoś, do czego brytyjska publiczność może się odnieść. Jak wielu z nas może co wieczór wypijać butelki szampana Cristal? Niewiele, w naszym przypadku jest to zazwyczaj Niebieska Nuna. Chociaż plan B był krótki - w końcu był to występ w sklepie - był wyzywająco słodki i, jak Nikki od Duży brat 572454, pozostawiło nam żal za więcej.

[recenzja Matthew Laidlowa]