HecklerPlay: The Case Against Post Dubstep

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Pod koniec lat osiemdziesiątych Wielka Brytania była domem dla najbardziej ekscytujących ruchów muzyki muzycznej od czasów punka jako mutacji muzyki house? urodził się w Chicago, ale wyeksportował do magazynów i pól w Wielkiej Brytanii, ponownie napisał relację między artystą a publicznością.

Z Acid House, tłum i DJ-e były partnerami, aby wnieść równy wkład w euforię rave. W miarę jak BPM działały szybciej w latach dziewięćdziesiątych, w domu kwasowym spłodził rave, który z kolei spłodził dżunglę.

Przy pomocy pirackiego radia dżungla (która zaczęła być znana z mniej ekscytującej, ale na pozór bardziej popularnej nazwy? Drum and bass?) Stała się dominującą siłą podziemia. Znaczenie tłumu nie było jedynym sposobem, w jaki muzyka taneczna wyzwoliła komfortowy i pełen satysfakcji przemysł muzyczny. Muzyka mogła być lekceważąco nazywana - bez twarzy? ale kult osobowości rockowej był zmęczonym kacem od czasów jego świetności i na pewno nie miałby aspiracji do pokolenia, które znalazło prawdziwą alternatywę.

W końcu jednak muzycy zaczynają odczuwać niechęć do gry na scenie i zaczynają postrzegać siebie jako artystów. W duchu eksperymentów niektórzy z pionierów rozpoczęli podróż, która rozpoczęła się od chęci tworzenia muzyki, która mogłaby być grana poza klubami, a skończyła z albumem koncepcyjnym o mamie Goldie.

Był odpowiedzialny za kilka wybitnych melodii i wiele żmudnych i godnych rzutów. Podobnie jak wiele scen zbrodni muzycznych, saksofon był narzędziem morderstwa. Nazwa tego gatunku była właściwie związana z samym sobą - Intelligent Drum and Bass ?.

Który prowadzi nas raczej zgrabnie do dzisiejszego dnia. Niezależnie od twoich odczuć na temat dubstepu, jest to bez wątpienia ważny ruch na scenie muzyki tanecznej, który był długo oczekiwany. Kilka lat temu i jego bohaterowie eksperymentują i biorą go w nowe kierunki. Na razie eksperymenty te przechodzą pod parasol post dubstep.

Cieszy fakt, że po raz pierwszy od jakiegoś czasu taniec powoduje, że sub-gatunki są szybsze niż można je nazwać. Jednakże, gdy spojrzymy wstecz za kilka lat, będzie to bardziej komercyjnie dominujące działanie, które będzie stanowić przykład tego terminu. Chociaż Mount Kimbie (który najwyraźniej ukuł to) i Jamie XX są teraz wplątani, prawdopodobnie będziemy mieli nowe nazwy na to, co próbują zrobić. Nie, to artyści tacy jak James Blake i SBTRKT nie będą wstrząsać etykietą i będą uznani za definitywnych.

A więc znów jesteśmy - grzeczny, nudny i godny nowy dźwięk zrodzony z ekscytującego gatunku. Tym razem saksofony są miłosiernie nieobecne, chociaż? Uduchowione? męski wokal jest powodem do niepokoju. Album Jamesa Blake'a jest tak niezwykły i gustowny, że brzmi bliższy Sade'owi. SBTKRT obrał trasę Blue Lines. Od debiutu Massive Attack z 1991 roku, tradycja pokazów tańca pokazuje ich różnorodność? i wykończyć gościnnych wokalistów.? Wynik jest dobrze wyprodukowany, ale niespotykany; zbierając poglądy ze społeczności twórców muzyki, przerażonych wyrażaniem niemodnej opinii. To właśnie będzie spuścizna po dubstepie.

Późny wielki John Peel kiedyś ogłosił, że spodobał mu się pomysł inteligentnego bębna i basu, ponieważ implikował istnienie głupiego bębna i basu, którego pomysł był o wiele bardziej atrakcyjny.

W takim przypadku mógł docenić? Brostep ?, USA przyjmują dubstep.

Amerykanie mogą być zdolni do uzyskania dubstepu poprzez rzucanie rockstarsowych ujęć i testosteronu napędzanego basowymi kroplami, ale przynajmniej przez całkowite pominięcie punktu, natknęli się na coś energetycznego.