Ile pieniędzy zarobił pułkownik Sanders Kentucky Fried Chicken? Nie tak bardzo, jak się domyślasz!

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Kentucky Fried Chicken. KFC. Smażona dobroć. Tłuczone ziemniaki i sos. Herbatniki. Dla wielu osób KFC to wygodna żywność. Dla mężczyzny, który wszystko rozpoczął, była to jego pasja. Droga Harlana Sandersa do zostania człowiekiem znanym z smażonego kurczaka była mało prawdopodobna. Po prostu stwierdził, że może sprzedawać smażonego kurczaka jak szalonego. Od prostej stacji benzynowej do ponad 4400 restauracji smażonych kurczaków w Stanach Zjednoczonych: to jest historia, jak do szóstej klasy odpadł znany jako pułkownik Sanders.

Dzisiejsze pokolenie ludzi zna pułkownika Sandersa jako jedyną twarz marki, ale był czas nie tak dawno temu, kiedy był żywym, oddychającym, chodzącym, rozmawiającym rzecznikiem w reklamach telewizyjnych dla Kentucky Fried Chicken. Podsumowując, Harland Sanders był człowiekiem o gorączkowym, porywczym humorze, który szybko zabierał swoją zawsze obecną laskę tym, którzy nie smażyli jego słynnego kurczaka całkiem jak mu się podoba.

Migracyjna droga Sandersa do firmy, która uczyniłaby go bogatym, charakteryzowała się szybko zmieniającymi się czasami, w których żył. Sanders pracował niezliczoną ilość miejsc pracy z kolei, aby zmęczyć sprzedaż do promu. Był prawnikiem, amatorem położnictwa i sprzedawał lampy gazowe rolnikom. Dopiero gdy otworzył stację benzynową, która rozszerzyła się do przydrożnego motelu i restauracji w Corbin w stanie Kentucky w latach 30-tych ubiegłego stulecia, odnalazł swoją drogę i położył podwaliny pod jego palec, lizawszy dobre imperium smażonego kurczaka.

Harlan Sanders urodził się 9 września 1890 roku na farmie w Henryville w stanie Indiana. To był przełom wieku i wtedy tylko niewielki procent Amerykanów przeszedł przez liceum. Nawet prezydent Grover Cleveland odpadł - opuścił szkołę w wieku 16 lat. Kiedy Sanders miał pięć lat, jego ojciec zmarł nagle, a Harlan musiał pomóc matce zapewnić rodzinę, w tym dwójkę młodszego rodzeństwa. Opuścił szkołę w szóstej klasie, aby mógł dostać pracę.

Matka Sandersa w końcu wyszła ponownie za mąż, a Harlan nie miał dobrych relacji ze swoim ojczymem. W rezultacie opuścił dom, gdy miał 12 lat. Cztery lata później, w 1906 roku, 16-letni Sanders skłamał mniej więcej w swoim wieku i wstąpił do armii. Został wysłany na Kubę, ale zwolniony cztery miesiące później. Oczywiście, mając tak krótki czas służby, Sanders nigdy nie osiągnął rangi pułkownika. Zostało mu to nadane w 1935 r. Przez gubernatora Kentucky Ruby Laffoon, który przyznał rangę pułkownika Sandersowi w uznaniu za jego działalność charytatywną i wkłady, które jego kurczak zrobił dla państwowej kuchni.

Na długo zanim stał się sławny z kurczaka, Sanders wykonał wiele prac - nie zawsze z powodzeniem. Według książek o nim, Sanders był człowiekiem z ustami bezczelnymi, zgryźliwym, gorączkowym, który mimo ciężkiej pracy często znajdował się w sprzeczności z pracodawcami. Przez lata Sanders był parobkiem, szermierzem wojskowym, strażakiem dla lokomotyw, robotnikiem kolejowym, adwokatem (w czasie, gdy prawnicy nie musieli być przyjmowani do baru), sprzedawca ubezpieczeń, prom operator, sprzedawca opon, amator położnictwa, kandydat na stanowisko polityczne, operator stacji paliw i operator motelu. Na co Sandersowi brakowało skupienia, nadrabiał w jeździe i ambicji.

Jednak powracającym motywem przez całe jego życie było to, że przez dłuższy czas miał trudny czas, by utrzymać pracę. Często był zwolniony za udział w walce na pięści. I chociaż zawsze był w stanie utrzymać swoją rodzinę, jego nieustanne ataki nosiły jego żonę Józefinę. Zabrała dzieci i zostawiła go na jakiś czas, ponieważ Sanders nie mógł zostać zatrudniony przez znaczną ilość czasu. Został zwolniony z linii kolejowej, zwolniony z pełnomocnictwa po tym jak wdał się w walkę na pięści ze swoim klientem przed sądem i został zwolniony z bycia sprzedawcą ubezpieczeń. Założył firmę produkującą błyskawice acetylenowe, tak jak energia elektryczna stawała się coraz bardziej dostępna, a zatem zawodziła. Osiągnął sukces jako sprzedawca opon, ale ta kariera również się skończyła, kiedy rozbił samochód i nie mógł sobie pozwolić na inny. W 1927 r. Otworzył stację benzynową Standard Oil, ale został zniszczony przez Wielki Kryzys.

Sanders nie miał łatwego doświadczenia w swojej karierze.

W 1930 Sanders, rozpoczął kolejną stację benzynową w Corbin w stanie Kentucky. Postanowił podać trochę jedzenia z małego stolika na stacji, by zarobić więcej pieniędzy. To było nasienie, z którego wyrósł Kentucky Fried Chicken. W tym samym czasie Sanders rozpoczął swoją działalność jako amator położnictwa. W tamtym czasie wielu pracowników terenowych w Corbin było częścią Administracji Postępu Robót Prezydenta Roosevelta - planu zaprojektowanego w ramach Nowego Ładu, aby po rozpadzie doprowadzić Amerykanów do powrotu do pracy. Sanders zdał sobie sprawę, że wielu mężczyzn ma żony w ciąży, ale nie ma pieniędzy na opłacenie lekarza. Trzymał wiadro z nożyczkami, gazą i wazeliną pod ręką, więc gdy dostał telefon, mógł rzucić się, by uratować dziecko.

Tymczasem Sanders rozszerzył swoją stację obsługi i małą kuchnię w motel i legalną restaurację. Znany jako Sanders Court i Café, restauracja sprzedawała smażonego kurczaka, stek, szynkę i herbatniki.

Bieg pechowy Sandersa jeszcze się nie skończył. W Święto Dziękczynienia w 1939 r. Jego restauracja spłonęła. Sanders przebudował restaurację na 140 miejsc. Tu też zaczął naciskać smażyć swojego kurczaka, metodę, którą później opatentował.Sanders zbliżał się do wieku emerytalnego, a na jego drodze rzucono kolejną przeszkodę, która zagroziła mu, że straci pracę.

Trasa, którą budowano, przekierowuje ruch z restauracji Sandersa. Kawiarnia miała teraz 20 lat i prowadziła regularne interesy. W 1956 r. Harlan Sanders wylicytował swoją restaurację za 75 000 USD (skorygowana o 658 009 USD). Te pieniądze opłaciły jego podatki i zaległe rachunki. Harlan Sanders miał 65 lat.

Sanders miał kontrole zabezpieczenia społecznego, by żyć dalej i niewiele więcej. Wtedy uderzył go pomysł i KFC, który znamy dzisiaj, zaczął nabierać kształtu. Sanders był wczesnym pionierem franchisingu. Eksperymentował z franchisingiem jeszcze zanim sprzedał swoją restaurację. Jego pierwsza franczyza była udaną operacją w Louisville. Ale gdy czekał na emeryturę bez wystarczającej ilości pieniędzy, Franchising skupił się na swojej działalności.

Sanders zaczął przedzierać się przez kraj przez szybkowar i torby z przyprawami w bagażniku. Często spał w swoim samochodzie. Jego misją było sprzedać swój sekretny przepis na smażonego kurczaka. Sprzedał swoją oryginalną mieszankę przypraw swoim franczyzobiorcom i przygotował ich do gotowania kurczaka w określony sposób. Poprosił swoich franczyzobiorców, aby śledzili liczbę kurczaków, które sprzedali, i zapłacili im za każdy jeden nick. W ramach umowy franchisingowej Sanders zaopatrzył się również w sprzęt kuchenny, który sprzedawał w restauracjach po cenach hurtowych. Każda restauracja musiała mieć znak w widocznej lokalizacji, która mówi:

"Z gościnnym udziałem przepisu pułkownika Sandersa" Kentucky Fried Chicken"

Pete Harman, franczyzobiorca z Salt Lake City, postanowił, że jego restauracja będzie w pełni poświęcona smażonemu kurczakowi Sandersa i nazwie jego miejsce Kentucky Fried Chicken. W tym czasie skupiono się również na wykupywaniu restauracji.

Sanders nie naliczył opłaty franchisingowej, co było niezwykłe, nawet wtedy, i, oczywiście, niesłychane dzisiaj. W rzeczywistości Harlan Sanders powiedział Rayowi Krocowi, że niesłusznie pobiera on opłaty za franchising restauracji McDonald's. Kroc nie zgodził się i dopóki Sanders był właścicielem Kentucky Fried Chicken, odmówił pobierania opłaty franchisingowej.

Sanders nadzorował również poziom jakości świadczonych przez swoich franczyzobiorców. Nierzadko zabierał laskę każdemu, kogo złapał, nie robiąc wszystkiego zgodnie z jego standardami.

Do 1963 roku było ponad 600 lokali Kentucky Fried Chicken. W 1964 r. Sanders sprzedał firmę 2 miliony dolarów (15 milionów dolarów inflacja skorygowana). W 1970 r. Firma Kentucky Fried Chicken rozwinęła się do 3000 restauracji w 48 krajach.

Mimo że Sanders sprzedał firmę, nie był gotowy, by odpuścić. Sanders wymyślił teatralną postać pułkownika, aby przyciągnąć gości i franczyzobiorców. Sanders nadal trzymał brodę i nosił kultowy biały garnitur jako płatny rzecznik i ambasador marki. W latach 70. Sanders pojawił się w reklamach telewizyjnych dla firmy. Pułkownik Sanders stał się najbardziej znanym ambasadorem marki na świecie.

Jednak stosunki z korporacją, która prowadziła Kentucky Fried Chicken, nabrały napięcia, gdy Sanders stał się niezadowolony z kierunku, w którym się znajdował. Centrala KFC przeniosła się na chwilę do Tennessee, zaczęli pobierać opłatę franczyzową i przenieśli się z pięciu centów za królewskie kurczaki do procentu sprzedaży. Nic z tego nie pasowało do Sandersa.

Więc Sanders zrobił to, co wiedział najlepiej. Zaczął od początku. Lub przynajmniej próbował. Postanowił otworzyć restaurację "Kolacja Sandersa". Jednak mosiądz w KFC nie będzie miał tego. Firma twierdziła, że kupiła prawa do swojego nazwiska. Sanders zmienił jej nazwę na Colonel's Lady's Dinner House, a KFC nalegało, by kupił także prawa do pułkownika. Sanders pozwał KFC za 122 miliony dolarów, twierdząc, że firma ingerowała w jego zdolność do franchisingu swojej nowej restauracji. Firma następnie przeciwstawiła się Sandersowi za naruszenie znaków handlowych KFC. Rozwiązali sprawę w 1975 roku.

To nie był jedyny proces sądowy. Franczyzobiorca w Bowling Green, Kentucky, oskarżył Sandersa o zniesławienie po tym, jak pułkownik skarżył się, że sos franczyzobiorcy smakował jak tapeta. Sąd wyrzucił ten proces w 1978 roku. Nie ma słowa, czy sąd próbował sosu i zgodził się z Sanders, czy nie.

Mimo spraw sądowych, Sanders pozostał zaangażowany w KFC niemal do samego końca. W rzeczywistości wyjechał do Japonii podczas trasy promocyjnej dla KFC w 1979 roku, kiedy miał 89 lat.

Sanders żył skromnie i przekazał znaczną część swojego majątku organizacjom charytatywnym, w tym Armii Zbawienia. Nie zostawił swojej rodziny w dużej posiadłości.

Harlan Sanders zmarł 16 grudnia 1980 roku. Miał 90 lat. W chwili śmierci był wart 3,5 miliona USD (10,1 miliona USD inflacja skorygowana). Być może nie tak bardzo, jak można się domyślić, biorąc pod uwagę fakt, że dzisiaj roczne przychody KFC wynoszą 23 miliony USD. Przynajmniej jego imię i twarz będą żyć wiecznie!